Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1902, Blaðsíða 40

ríkja, væri ágætt land til akuryrkju. Réö hann hon-
um og þeim félögum fastlega til þess að skoöa sig þar
um. Átti Magnús tal um þetta við síra Pál, en hann
tók þessu all-fjarri og áleit að ritstjórinn væri að fara
með blekkingar einar af eigingjörnum hvötum. Sagði
hann það verið hafa ætlun sína og þeirra allra að halda
suður til Minnesota og skoða sig um í grend við land-
nám Islendinga í Lyon og Lincoln-countics. Sæi hann
enga ástæðu til að bregða frá þeirri fyrirætlan.
En Magnús Stefánsson og aðrir höfðu orðið hug-
fangnir af orðum gamla Hunter's og fortölum. Fór
hann því við annan mann suður til Pembina; sá hét
Sigurður Jósúa Björnsson, frá Bæ í Dalasýslu. En
síra Páll dvaldi um hríð í Winnipeg, til að hlynna þar
að safnaðarmálum meðal Islendinga. Um miðjan maí
mun hann hafa lagt af stað suður. Voru þá í för með
honum Jóhann Hallson, Gunnar sonur Jóhanns og
Árni þorláksson Björnsson frá Fornhaga í Hörgárdah
Námu þeir staðar í Pembina til að vita, hvað þeim fé-
lögum liði, er suður höfðu farið á undan þeim. Komu
þeir þá í sömu andránni vestan úr landi, höfðu skoðað
sig þar um í skyndi og voru nú komnir til að láta
skrifa sig fyrir jörðum á skrifstofunni þar í Pembina.
Nokkuð mun síra Páli hafa þótt þetta fljótráðið. En
svo létu þeir mikið af landkostum þar vestur, að hann
og samferðamenn hans álitu réttast að skoða sig um
þar vestur frá. Veðurblíða var nú komin hin mesta.
Lögðu þeir á stað vestur um slétturnar og voru allir
fótgangandi. Sáu þeir þá ekki hús nema hér og þar á
stangli. Héldu þeir upp til Cavalicr um kveldið. það
er 25 mílur vestur frá Pembina. þar var þá kominn
póstafgreiðslustaður og sölubúð. þáðu þeir þar gist-
ing og góða aðhlynning um nóttina hjá þýzkum bónda
efnuðum, ættuðum úr Pennsylvania-ríki, John Bcchtel
að nafni (ekki Bertel). Gaf hann þeim margar og
góðar upplýsingar um landið. Enda studdi hann Is-
lendinga með ráð og dáð ávalt síðar, þegar þeir leit-
uðu hans, sem ekki var sjaldan fyrstu árin.