Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1902, Qupperneq 63

43
Brandsson uxasamok, Kristján og Hafliði uxa og
vagn í samlögum. Allir munu þeir hafa haft meira
og minna af öðrum gripum.
Snemma þetta sumar og nokkuru áður en fólk
þetta kom að sunnan námu þeir einnig land við
Park-lækinn Árni þorleifsson frá Botni í Eyjafirði og
Jón Hallgrímsson, fóstursonur hans, Benedikt Jóns-
son Bárödal frá Mjóadal í Bárðardal, Grímur Einars-
son frá .Klausturseli á Jökuldal, Ólafur Jónasson frá
Halldórsstöðum í Köldukinn í Jjingeyjarsýslu, ásaint
stjúpsonum hans, Magnúsi Magnússyni og Jóhannesi
Magnússyni (Melstað). Sigurgeir Björnsson frá Haga
í Vopnafirði nam land nokkuru sunnar og Jónas Hall-
grímsson (Hall) frá Fremstafelli í Kinn.
Um haustið komu íslenzku bændurnir frá Shaw-
ano County, allir, er eftir voru, og námu land við
Park, eins og það þá var kallað. Voru það þessir:
Hallgrímur Gíslason frá Rútsstöðum í Eyjafirði, Jón
Jónsson frá Mjóadal í Bárðardal, bróðir Benedikts
Jónsson ar, sem áður er talinn, Guðmundur Stefáns-
son og sonur hans Stefán Guðmundsson, skáldið, síð-
ast úr Bárðardal, Grímur Jjórðarson frá Dalgeirsstöð-
um í Miðfirði með móður sína og systkini. Kvenfólk
sitt höfðu þeir sent norður með járnbraut, en sjálfir
gengu þeir alla leið og ráku gripi sína; fóru hér um bil
25 mílur á dag. Var vegalengdin öll hálft níunda
hundrað mílur. Var komið fram í októbermánuð,
er þeir komu. þetta haust kom líka Gísli Jónsson
Dalmann með konu og börn frá Milwaukee. Hann
var bróðir þeirra Jóns og Benedikts frá Mjóadal og
nam land hjá bræðrum sínum.
Af því fólkið frá Wisconsin og Minnesota settist
flest að við Park og af því það var flest miklu betur
efnum búið en það fólk, er suður flutti frá Nýja-
íslandi, lagðist sá orðrómur á, að í Park-bygðina veld-
ust mestu kraftmennirnir.