Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1902, Side 70

5°
húsi J. P. Hallssonar. Fundarmenn voru þessir:
Jón Hörgdal, Gísli Egilsson, Jónatan Halldórsson,
Bjarni Jónasson, Siguröur póstur, Jón Einarsson, Jónas
Halldórsson, Jóhannes Jónasson, Gunnar Jóhannsson,
Jóhann Schram, Sölvi Sölvason, Jakob Jónsson, Sig-
íús Ólafsson, Ólafur Johnsen, Sigurður Jósúa, Tóm-
as Kristjánsson, Jóhann P. Hallsson, Pálmi Hjálmars-
son, 18 alls. Síra Páll var forseti, Pálmi Hjálmars-
son ákrifari. Samþykt aö mynda söfnuð, er nefnast
skyldi Tungár-söfnuöur. Safnaðarlög síra Páls sam-
þykt óbreytt. Menn rituðu sig fyrir loforðum til prests-
gjalda og söfnuðust 55 dollars á listann, auk loforða
um hveiti, hafra, jarðepli og dagsverk eins og gjört
hafði verið í hinum öðrum söfnuðum. Til fulltrúa
voru kosnir Sigurður Jósúa, Jón Hörgdal og Pálmi
Hjálmarsson. Til meðhjálpara Sölvi Sölvason og
Pálmi Hjálmarsson, til féhirðis Jón Hörgdal, til skrif-
ara Pálmi Hjálmarsson, til forsöngvara Gunnar Jó-
hannsson (Hallsson).
20. VETURKNN 188O—8l.
Eins og sést af því, er þegar hefir sagt verið, var nú
fólk orðið býsna margt í nýlendunni. Allir voru nú farn-
ir að sjá, að þetta ætlaði að verða blómleg bygð og fólks-
mörg. Um sumarið 1880 höfðu æðimargir kraft-
menn komið úr ýmsum áttum, bæði frá Minnesota,
Wisconsin og Winnipeg. Vonir manna voru því um
þessar mundir hinar beztu. pegar veturinn gekk í
garð, kviðu menn honum ekki nærri því eins og næsta
haust á undan, því nú hafði bygðin fengið töluverðan
gripastofn og flestir bændur eitthvað úr jörð og nógan
heyforða. Mjög var nú vetrarforðinn samt af skorn-
um skamti, eins og við var að búast, hjá ótal mörgum,
og ef vér gætum nú horft inn í híbýli manna eins og
þau voru þá, mundi oss blöskra fátæktin. Samt voru
merin furðanlega ánægðir, glaðir og fjörugir. Heil-
brigði manna á meðal var hin bezta, svo að naumas
nokkur dó eða var veikur. Allir lifðu í beztu von um