Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1902, Blaðsíða 57

37
tilaögjöra, og aö þaö hafi veriö fásinna mikil og rang-
læti aö færa honum það til verra vegar. Enginn sá
þá nema hann, hvað lífsnauösynlegt var að gjöra, til
aö bjarga fólkinu, og enginn annar en hann heföi haft
kjark og dug til aö framkvæma það, þó hann hefði
séð þaö.
í vandræöunum um veturinn 1879—80 hélt hann
áfram að leita til Norðmanna um styrk handa þeim,
sem fátækastir voru, enda var það víst ekki um skör
fram.þvf mörg heimili voru stundum bjargarlaus í einu.
Allir sneru sér til síra Páls og ætluðust til, að hann
bætti úr vandræðunum. Leitaði hann ]?á oft til næstu
bænda innlendra um það.er vanefnaöi í hvert skifti, og
varð þá sjálfur að ganga f ábyrgð fyrir að borgað væri
á tilteknum gjalddaga. En þann vitnisburð gefur síra
Páll fólkinu, að það hafi haldið spart á öllu þennan
tíma, og leitast við að draga alla lífsbjörg á langinn
eftir því, sem mögulegt var, það bætti heldur ekki úr,
að veturinn var kaldur og grimmur og snjóasamur.
Allan þennan vetur mun síra Páll hafa heima verið.
Jón Bergmann var oftast hjá honum og smíðaði um
veturinn sleða og ýms nauðsynja áhöld. En nú fór
allmikið að bera á heilsuleysi síra Páls, brjóstveikinni,
sem að síðustu leiddi hann til bana. En kjarkur hans
var með öllu óbilaður; áhuginn og kappið brennandi,
að koma nýlendunni á fastan fót og sjá öllu borgið,
14. BARÁTTA SÍRA PÁLS FYRIR HAG NYLENDUNNAR.
Snemma um vorið mun síra Páll hafa farið suður
til Minnesota. Hafði hann farið þá ferð bæði til að
leita sér lækninga og til að vera í ýmsum útvegum fyr-
ir nýlenduna. Hafðist hann mest við hjá kaupmanni
einum norskum, sem heima átti í Northfield, dálitlum
bæ í Minnesota, og Haraldur þórisson nefnist. Með-
an hann dvaldi þar, varð hann þess var, að ritað hafði
verið á móti honum frá Nýja Islandi f norsk blöð í
þeim tilgangi að gjöra tilraunir hans um styrk hjá
Norðmönnum til burtflutnings frá Nýja Islandi og við-