Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1902, Blaðsíða 95

75
og draga þau saman á einn stað. HugsaSi hann sér
aö láta gjöra áttstrenda kirkju úr bjálkum eins fljótt
og unt væri, en lífiö entist honurn ekki til þess. Graf-
reit gaf síra Páll söfnuöinum á jörð sinni áSur en hann
lézt. Arsfundur safnaöarins, sem haldinn var 11. jan.
1884, álykta5i,a5 ráSast skyldi í aS reisa kirkju. 10.
marz um voriS voru 58 húsráSendur innritaSir í söfn-
uSinn. þá tók söfnuSurinn þúsund dollara lán hjá
Haraldi þórissyni til kirkjubyggingar. KirkjusmíSin
byrjaSi í aprílmánuSi um voriS og var ekki lokiS fyrr
en í ágúst um sumariS. Kirkjan var reist á grafreit
þeim, er síra Páll hat'Si gefiS söfnuSinum. Hún var
28 fet á breidd, en 46 á lengd og rúmaSi hér um bil
200 rnanns. Enginn turn var á henni og húsiS alt
mjög einfalt og óbrotiS. En þaS var fyrsta kirkjan,
er íslendingar reistu í Ameríku. Og þótt sæti, altari
og prédikunarstól vantaSi í hana í fyrstu, fanst fólkinu
mikiS hátíSlegra að halda guSsþjónustur sínar þar en
annars staöar.
Park-söfnuSur kallaSi síra Hans Thorgrímsen
einnig fyrir prest; þjónaSi hann þeim tveinr söfnuS-
um og myndaði líka einn eða tvo norska söfnuði í
grend við Mountain. Tungár-söfnuSi þjónaði hann
eiginlega aldrei reglulega, en flutti þar guösþjónustur
viS og viS og vann hin nauösynlegustu prestsverk.
Síra Hans Thorgrímsen fór að gangast fyrir því
veturinn 1884, aS allir íslenzku söfnuSirnir, sem mynd-
ast höfSu hér í landi, sameinuSu sig í eitt allsherjar
kirkjufélag. þá um sumariö haföi síra Jón Bjarnason
komiS frá íslandi og tekist prestsþjónustu á hendur í
Winnipeg á meðal íslendinga þar. Tók hann fegin-
samlega við þeirri hugmynd og gjörSist aSalforgöngu-
maSur hennar, eins og kunnugt er. 2. des. 1884 var
nefnd manna kosin í VíkursöfnuSi, til þess í sameining
viö nefndir frá öðrum söfnuðum aS semja frumvarp til
kirkjufélags laga. I þá nefnd voru kosnir : síra Hans
Thorgrímsen, Halldór Reykjalín, Frb. Björnsson,
Haraldur þorláksson, Jón Pálmason. BauS þá Víkur-