Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1902, Page 100

8o
ur-íslendinga. En ekki var hún vígö fyrr en 29. júlí
1889. Síöan hefir veriö bygöur turn á hana og kirkj-
an prýdd aö öðru leyti.
Sumariö 1891 reisti Grafton-söfnuöur sér dálitla
kirkju. Sá söfnuöur hefir ætíö veriö lítill og fólkið
þar stöðugt fækkað. Kirkjan þar hefir hefir heldur
aldrei verið vígð, en er snotur og mjög ánægjuleg fyrir
hiö fáa fólk, sem þar er. Bankahaldari í bænum gaf
söfnuðinum eina lóö undir kirkjuna, en safnaðarmenn
keyptu tvær. Húsið er 20x30. þá heyröu einar 20
fjölskyldur söfnuöinum til.
Arinu eftir, 1892, kom þingvallasöfuuöur í Eyford-
bygö upp mjög myndarlegri kirkju. Stendur hún and-
spænis húsi Jakobs Eyford aö austanveröu viö veg-
inn. Hún er meö laglegum turni. Fyrsta sumariö
var hún að eins bygð aö utan, en næsta sumar (1893)
aö innan. Hún var vígð 1896, 10. s. d. e. trinitatis
(9. ág.). Hún er 40 fet á lengd og 26 á breidd, en
turninn sjálfur 52 feta hár frá grunni. Hún mun hafa
kostaö með vönduðum áhöldum 2500 dollara.
Sumarið 1894 var kirkja reist í Islendingabygð-
inni á Pembina-fjöllum ; hefir þess verið getið hér aö
framan. Hún er enn óvígö.
A kirkjuþingi 1893, sem haldið var í Winnipeg,
var Jónas A. Sigurösson, er stundaö hafði guðfræðis-
nám viö prestaskólann í Chicago um næst undanfarin
tvö ár, vígöur til prests. Hafði síra Friörik gengist
fyrir j;ví, að Vídalíns-söfnuöur, Hallson-söfnuöur og
Pembina- og Grafton-söfnuöir sameinuöust í eitt
prestakall og fengju hann til sín fyrir prest. Tók hann
þegar til starfa; 9. júlí (6. s. e. trin.) var hann settur
inn í embætti sitt. Um haustiö 28. okt. myndaöi hann
nýjan söfnuð fyrir norðan Tungá ; nefndist hann Pct-
wí-söfnuöur. Hafði þaö fólk áöur heyrt Vídalíns-
söfnuöi til. Sálnatala var 132. Gekk hann þegar í
kirkjufélagiö og samdi viö síra Jónas um prests)?jón-
ustu. Hélt sá söfnuöur fyrst guösþjónustur sínar í
lestrarfélagshúsi einu fyrir noröan ána. þá um haust-