Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1906, Síða 84

54
ÓLAFUR s. thorgeirsson:
um þetta leyti, mundu allir kannast við, að hér var mann-
val mikið og frítt saman komið.
Á fundi þessum komu menn sér saman um að mynda
íslenzkt kirkjufélag, er heita skyldi: Hið evangeliska
lúterska kirkjufélag íslendinga í Vesturheimi.
Voru þar samþykt lög fyrir félagið, er síðan skyldu borin
upp til samþykta í söfnuðunum. Samkvæmt lögum þess-
um var tilgangur félagsins sá, ,,að styðja að eining og
samvinnu kristinna safnaða af hinni íslenzku þjóð í heims-
álfu þessari, og yfir höfuð efla kristilegt trúarlíf hvarvetna
þar sem það nær til“. Fyrir trúarjátning þess er gjörð
sú grein, að þaS trúi því,aS „heilög ritning — það er: hin-
ar kanonisku bækur gamla og nýja testamentisins,—• sé
guSs opinberaSa orS, og hin eina sanna og áreiSanlega
regla fyrir trú manna, kenning og líferni. “ — ÞaS kallar
sig lúterskt ,,af því þaS skilur grundvallarlærdóma guSs
orSs samkvæmt því, sem kent er í hinum minni fræSum
Lúters og skoSar þau því sem trúarjátning sína, en líka
sérstaklega af því aS þaS skoSar lærdóminn um réttlæting
af trúnni á Jesúm Krist (Róm. 3. og 4. kap.), sem Lúter
og samverkamenn hans lögSu aSaláherzluna á í baráttu
sinni fyrir viðreisn kirkjunnar,sem grundvallar atriSi krist-
indómsins.
„Játningarrit lútersku kirkjunnar hefir félagiS í heiðri
sem mikilsverSa vitnisburði um þaS, hvernig lærifeður
þeirrar kirkjudeildar, sem hin íslenzka þjóð hefir staðiS í
um 300 ár, hafa skilið og kent lærdóma heilagrar ritning-
ar og varist villukenningum. En þaS setur þó ekkert af
þessum ritum jafnhliða heilagri ritning, sem öll kristin-
dómskenning verSur eftir aS dæmast“.
Um alt þetta kom fulltrúum safnaðanna að mestu
leyti saman. Samt sem áSur var eitt atriSi í sambandi
við grundvallarlögin, sem ætlaSi aS verSa aS ásteytingar-