Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1906, Side 122

92
ÓLAFUR s. thorgeirsson:
gferður aö riddara fyrir hluttöku sína í sigrinum, og var
þaö þó lítilsvert hjá því,að frá þeim degi bar enska þjóðin
meira traust til hans en nokkurs manns annars. Nú
hafði hann unnið sér orðstír, og var álitinn hetja með
þjóð sinni.
Áhlaupið á Santa Cruz (1797) birtir Nelson ef til vill
í sannara ljósi en margt annað. ,,Eg hafði enga von
um að komast þar lífs af“, sagði Nelson, ,,né heldur um,
að fyrirtækið hepnaðist,en heiðurþjóðar minnarlá við,og eg
hlaut því að takast forustuna á hendur“. Hann særðist
hættulega, er hann sté á land, og hlaut að snúa við. En á
leiðinni tilskips síns sá hann, að eitt af skipum hans varað
sökkva, ogskipaði þáað fara þegar og bjarga mönnunum,
ef auðið væri, hverjar sem afleiðingarnar yrðu fyrir sjálfan
hann. Og þegar því verki var lokið, og Nelson komst til
baka til eins af skipum sínum, greip hann vinstri hendi
sinni í borðstokkinn og komst upp á þilfar, og skipaði
svo sáralækninum að taka af sér hægri handlegginn, sem
hékk máttlaus og sundurskotinn við öxl hans. ,,Það
verður að gerast, og bezt að því sé aflokið undir eins“,
sagði Nelson. Þremur dögum seinna ritaði hann með
vinstri hendinni meðmælingarbréf með einum undirforingj-
anna, er hann kvað verðskulda að komast í hærri stöðu.
Þetta og önnur lík atvik leiddu til þess, að menn hans
hlýddu honum fúslega til hvers sem var, og þjóðin dáðist
jafnmikið að mannlund hans og hæflleikum.
Árið 1798 lá floti Frakka í Nílár-mynninu. Nelson
sigldi þangað, og vann sigur í stórorustu þeirri, er kend
er við Níl, og lengi mun í minnum höfð. Var það eitt
hið fyrsta merki þess, hvort Napoleon eða Evrópa bæri
sigur úr býtum. Konungur Englands mintist sigurs
þessa á þinginu og kvað hann geta leitt til þess að Evrópa