Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1917, Síða 28

22
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON:
pýzkalandi fyrir nokkuru, eftir þýzkan prófessor í
Muenchen, sem betra er að geta en flestra annarra,
þar sem þar kveður við nokkuð annan tón, standa
þessi ummæli:
“Mannkynið hefir nú náð því þorskastigi, að
þjóðunum eru gagnskifti lífsnauðsyn til samvinnu
og mentunar. Engin þjóð er fær um að leysa úr sín-
um eigin úrlausnarefnum, án þess að styðjast við
erfða-reynslu erlendra þjóða. Frakkland þarf á
pýzkalandi að halda, pýzkaland á Frakklandi.
pýzkaland þarf á andastefnu slafnesku þjóðanna að
halda og Slafar á andastefnu pýzkalands. England
fær eigi verið án pýzkalands, pýzkaland eigi án
Englands. Hinar einstöku þjóðir eru hver annari
ekkert síður nauðsynlegar, til þess að bæta hver
aðra upp andlega, en kynin tvö. Bæði þjóðum og
mannssálum er samfélagsleysið tortíming vegna
einræningsskapar, sem það hefir í för með sér. í
sameining kynflokkanna fæðist alls herjar Krists-
myndin í oss.”*)
pað eru spakleg orð og sönn. En einmitt þess-
ar þjóðir, sem liggur svo mikið á að skilja hver
aðra og læra hver af annari, berast nú á banaspjót-
um og keppast við að eyða helgidómunum hver fyrir
annari. Misskilningur og hleypidómar þjóta nú upp,
eins og gorkúlur á haugi, og verða við lýði, eftir að
sú kynslóð, sem nú er uppi, er löngu lögst undir
græna torfu. Mikið af því máli, sem blöðin flytja
dagsdaglega, er þjóðarógur, og hann drekka menn í
sig með áfergju. Bræðralagshugsjónin, sem var
svo langt á leið komin, eða virtist vera, hefir orðið
*) Sbr. G. Lowes Dickinson (Canibridgre): A Gornmn
on the War. Hibbert Journal, okt. 1915. bls. 30—36. Og
Henry T. Hodkin (London) Clirlstinn Tnternationnlisni.
s. st. okt. 1916, bls. 140___149.