Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1917, Síða 56

50
ÓL.AFUR S. THORGEIRSSOX:
Við manninn er ekkert glæsilegt, nema hvað hann
er rumur vexti. Honum er stundum borið á
brýn, að hann sé þunglamalegur og latur. Maður-
inn er öllum þorranum þögul ráðgáta. Að eins fáir
vita til hlítar, hve mikils virði maðurinn er inni
fyrir. Heilbrigð skynsemi, róleg dómgreind, verk-
legt snilli, vísindaleg vissa, og óbifandi staðfesta,
eru mannkostirnir, sem virðast gera hann að þeim
afburðamanni, er hann hefir reynst.
Væri þessi helzti foringi bandaþjóðanna á ann-
an veg en hann er, er óvíst hvort Kipling hefði
nokkuru sinni látið sér þá frægu þversögn um munn
fara: “pjóðverjar munu vinna alla sigrana,—en
bandaþjóðirnar munu vinna stríðið!”
Undir þann fáránlega spádóm mun mestur
hluti mentaðs heims utan miðveldanna taka þann
dag í dag, — að efni til, — hlutlausu þjóðirnar ekki
sízt.
Nú hefir Joffre láti'S af yfirstjórn frakkneska hersins,
en Xivelle, hetjan fríi Verdun, tekiö vÍS. Flytja blöSin þá
fregn, aö gera eigi Joffre aö marskálk Frakklands, sem er
æCsta tign, er unt er a’S hefja herforingja til, og eiginlega lögiS
niöur, og verSur aS endurreisa hana meS nýjum lögum.