Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1917, Page 57
ALMANAK 1917
51'
Nýkvænti maðurinn.
(Œfiniýr efiir J. Magnús Bjarnason.)
Einu sinni var ungur maSur, sem var nýkvænt-
ur. Hann gekk aldrei út á kvöldin eftir aS hann
kom heim frá vinnunni, og sat aldrei á “klúbbum"
og í drykkjustofum, eins og nágrannar hans. Og
hann fór heldur aldrei til kirkju á sunnudögum, en
þaS gjörSu þeir.
Einhverju sinni kom presturinn til aó húsvitja
þar í nágrenninu.
“Hann nábúi ykkar, hinn nýkvænti, kvaS vera
útsláttarlaus og elskur aó heimili sínu, ” sagói prest-
urinn viS nágranna hins unga manns, “og þaS svo
mjög, aS hann jafnvel sækir ekki kirkju á helgum
dögum.—HvaS skyldi koma til þess?”
“Hann er hræddur um konuna," sögSu ná-
grannarnir.
“Sorglegt er þaS,” sagSi presturinn, “því af-
brýSisemin er sá sjúkdómur, sem ilt er aS lækna.”
Hinn ungi maSur frétti þetta. Hann fór aS slá
slöku viS heimiliS og kom seint heim á kvöldin, og
gekk út sér til afþreyingar á sunnudögum.
Og presturinn kom aftur til aS húsvitja þar í ná-
grenninu.
“Eg hefi frétt, aS hann nábúi ykkar hafi tekiS
sinnaskiftum mjög snögglega, ’ ’ sagSi presturinn vió
nágranna hins unga, nýkvænta manns ; “og mér er