Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1917, Síða 65

ALMANAK 1917
59
J?egar eg kom fyrst út í þessa bygð haustið
1905, þá sáust hér ekki akrar nema svo litlir blettir
á stöku stað með margra mílna millibili. pessi ak-
uryrkja er því að mestu leyti framkvæmd af lönd-
um hér á 10 árum, ásamt því að byggja yfir sig og
afla sér fóðurs og hirða gripi sína ásamt öðrum bú-
peningi, sem flestir hafa meira og minna af.
Til jafnaðar hefir þá hverju íslenzku heimili
áunnist að breyta 8 ekrum eða 10)4 dagsláttu í akur
á hverju ári, síðan byrjað var á akuryrkju svo telj-
andi sé. Er það lofsverð framkvæmdarsemi að
mínu áliti.
Á næstliðnu hausti, 1915, hefir hver ekra gefið
af sér til jafnaðar að minsta kosti 20 mæla af hveiti
eða 50 mæla af höfrum.
Gangi eg út frá því verði, sem heimsþörfin
skapar á kornvöruna, og taki fullmikið tillit til
flokkaskipunar á hveitinu, og geri hins vegar ráð
fyrir hóflegum hlutföllum komtegundanna, þá er
uppskera fslendinga í þessari bygð næstl. haust
(1915) tvær miljónir dollara virði.
Auðvitað kemur ekki nema helmingur þessar-
ar upphæðar bændunum sjálfum eða framleiðand-
anum til vegsauka, því að á sama tíma sem hveitið
var $2.00 á heimsmarkaðinum, þá fengu bændur
ekki nema $1.00. Auðvaldið og eigendur flutn-
ingstækjanna höfðu þannig lag á að njóta góðs af
öðrum helming eftirtekjunnar.
Margir hinna íslenzku bænda hér eru fluttir
hingað frá eldri nýlendum og komu sumir þeirra
með talsverðar eignir og mikla verklega þekkingu,
sem hefir haft ómetanlega góð og mikil áhrf; verið
kostnaðarlaus og uppbyggilegur skóli, fyrir alla
hina, sem enga reynslu höfðu, hvorki með jarðveg-
inn eða áhöldin, en keptu þekkingarlausir áfram,