Alþýðublað Hafnarfjarðar - 18.12.1964, Side 12

12
ALÞÝÐUBLAÐ HAFNARFJARÐAR
Atvínnufyrírtœkin í bœnum VIII:
Margir þeirra, sem ferðazt hafa
í Hafnarfjarðarvagninum milli
Hafnarfjarðar og Reykjavíkur, hafa
tekið eftir netaverkstæði, þegar
vagninn stanzar við Sjónarhól. Þar
í gluggunum á móti hefur oft mátt
líta konur hnýtandi net. Þessi sjón
hefur glatt margt augað í Hafnar-
fjarðarvagninum.
Þarna á Reykjavíkurvegi 25 er
Netagerð Kristins A. Kristjánsson-
ar sf. Nýlega brá fréttamaður Jola-
blaðsins sér þangað til að hnýsast
og fræðast um þetta hafnfirzka
fyrirtæki. Arangurinn af þessari
forvitnisferð fer hér á eftir.
Það var um áramótin 1924 til
1925, sem fyrsta netavinnustofan
var stofnsett hér í Hafnarfirði. —
Þeir, sem stofnuðu til þessarar
fyrstu hafnfirzku netagerðar, voru
Guðmundur Olafsson frá Byggðar-
enda í Hafnarfirði og Sveinn Jóns-
gerðin flytur upp á Reykjavíkur-
veginn, hættir Sveinn Jónsson í
fyrirtækinu, en í hans stað þar
kemur Þorsteinn Guðmundsson frá
Hvaleyri. Hinn 19. september 1932
lézt Þorsteinn, og rak þá Guð-
mundur Olafsson netagerðina einn
um skeið.
Vorið 1939 kaupir svo Kristinn
A. Kristjánsson netagerðina af Ol-
afi Guðmundssyni. Kristinn hafði
lengi verið bátsmaður á togurum
og lært og vanizt netahnýtingum
þar. Hann hafði fengið iðnréttindi
í þessari atvinnugrein með iðnlög-
unum 1928, en með þeim hlutu
þeir, sem annazt höfðu viðgerðir
á netum um horð í togurum, þessi
réttindi. Þetta ár hættir Kristinn
störfum á togurum, en vinnur að
netagerð í Viðey hjá togarafélag-
inu Kára til ársins 1932. Þá flytzt
Kristinn vestur á Patreksfjörð og
Eigendur netagerSarinnar Úlfar og Kristinn. — Ljósm.: Svavar Jóh.
V
tsss
Netagerð Kristins Á. Kristjánssonar
son bátsmaður í Halldórshúsi í
Hafnarfirði. Þessa starfsemi hófu
þeir í kjallaranum í húsi Þórðar
Edilonssonar héraðslæknis, húsinu
númer 29 við Strandgötu,, sem nú
er þekktast undir nafninu Sjálf-
stæðishúsið.
Þarna voru þeir samt ekki lengi
til húsa, því að þegar á næsta ári
reistu þeir sér hús á Reykjavíkur-
vegi 25 fyrir þessa starfsemi sína,
og hefur þar síðan verið starfandi
netagerð. Um svipað leyti og neta-
vinnur að netagerð þar næstu sjö
árin.
Þaðan kemur Kristinn aftur til
Reykjavíkur og ræður sig þar á
togara eina vertíð, en flytur svo
til Hafnarfjarðar vorið 1939 og
kaupir netagerðina, eins og áður
er sagt. A þessum árum lá atvinnu-
reksturinn í netagerðinni alltaf
niðri um síldartímann á sumrin,
og þetta sumar, sem Kristinn
keypti netagerðina, hrá hann sér
norður á síld á togaranum Sur-
Það er mikið í húfi fyrir sjómennina að gúmbjörgunarbáturinn sé í lagi. Úlfar hefur
eftirlit með þessum hátum hér í Hafnarfirði og skoðar árlega um 60 slíka báta.
Ljósm.: Svavar Jóh.

Starfsfólk tili fyrir netagerðarverkstæðinu 1940.. Fremri röð, talið frá vinstri: Guð-
rún Magnúsdóttir, Guðný Guðbergsdóttir, Kristinn A Kristjánsson, Guðmundur
Ólafsson, Guðfinna Jónsdóttir, Guðrún Níelsdóttir, iÞorbjörg Guðnadóttir. Aftari
röð frá vinstri: Sigríður Guðmundsdóttir, Ingunn lngvarsdóttir, Sigrún Steins-
dóttir, Dagbjört Guðjónsdóttir, Aðalheiður Bjargmundsdóttir, Guðrún Einarsdóttir■
prise. Um haustið hóf hann svo
reksturinn á netaverkstæðinu og
hefur rekið það og stjórnað því
síðan til þessa dags.
Árið 1959 gerðist Úlfar Haralds-
son, Arnarhrauni 12, meðeigandi
fyrirtækisins og hefur hann séð um
reksturinn á því, ásamt Kristni,
tengdaföður sínum, frá þeim tíma.
Úlfar hafði byrjað nám í netagerð
árið 1947 hjá Kristni, og hefur
hann unnið í netagerðinni frá þeim
tíma.
í upphafi (árið 1926) var unnið
bæði að trolli og síldarnótum í
netagerðinni, en eftir áratug var
hætt þar allri síldarnótavinnu. Frá
þeim tíma hefur fyrirtækið fyrst og
fremst fengizt við hnýtingu botn-
vörpu- og dragnóta, og hefur frá
upphafi til þessa dags verið eina
fyrirtækið í bænum, sem stundað
hefur þann atvinnuveg. Þannig
hafa hafnfirzkir togarasjómenn
lengi notið góðrar þjónustu Neta-
gerðar Kristins Á. Kristjánssonar.
Fyrst framan af var viðgerðar-
stofan ekki starfrækt allt árið. —
Starfsemin lá niðri um síldartím-
ann, eins og áður er sagt. Þá fóru