Alþýðublað Hafnarfjarðar - 18.12.1964, Blaðsíða 21

ALÞÝÐUBLAÐ HAFNARFJARÐAR
21
Kirkjuorganleikarinn, Páll Kr. Pálsson, við orgelið.
í sumar sem leið, er samt gerð
hennar hin sama og fyrr.
Ekki hafa nema tveir sóknar-
prestar þjónaS Hafnarfjarðarkirkju
þennan aldarhelming, sem hún hef-
ur nú staðið. Séra Árni Björnsson
hafði orðið prestur í Görðum 1913,
og tók hann þegar upp öll prests-
störf í hinni nýju kirkju, þótt
Garðakirkja væri stöku sinnum
notuð til kirkjulegra athafna fyrstu
árin. Ekki fluttist séra Árni til
Hafnarfjarðar fyrr en 1928. Hann
gegndi embættinu til dauðadags,
26. marz 1932. Þá var kosinn lög-
mætri kosningu fyrir sóknarprest
ungur guðfræðingur, Garðar Þor-
steinsson úr Reykjavík (f. 2. des.
1906). Hann var vígður til prests
23. júní 1932 og hefur þjónað Hafn-
arfjarðarkirkju síðan, í tæpan
þriðjung aldar.
Organleikarar kirkjunnar hafa
ekki verið fleiri á þessum langa
tíma en prestarnir: aðeins tveir.
Friðrik Bjarnason tónskáld tók við
störfum í kirkjunni nýreistri og
hélt þeim til 1950 eða í hálfan
fjórða áratug. Síðan hefur Páll Kr.
Pálsson verið organleikari kirkj-
unnar.
Þá hefur kirkjunni einnig haldizt
vel á meðhjálpurum sínum. Fyrsti
meðhjálparinn var Gísli Jónsson
hafnsögumaður, og gegndi hann
því starfi til 1932, en áður hafði
hann lengi verið meðhjálpari í
Garðakirkju. Þá tók Steingrímur
Torfason kaupmaður við meðhjálp-
arastarfinu og annaðist það til
dauðadags, 1946. Síðan hefur Jóel
Ingvarsson skósmiður verið með-
hjálpari og jafnframt umsjónar-
maður kirkjunnar.
Allmargir menn hafa átt sæti í
sóknarnefnd þennan tíma, eins og
húsum í Dýrafirði, sonur Ólafs
Zakaríassonar bónda þar og konu
hans, Veróniku Jónsdóttur prests
Eyjólfssonar, en móðir séra Jóns
var Guðrún dóttir Jóns prests og
skálds á Bægisá, Þorlákssonar. Var
Rögnvaldur gáfumaður mikill,
hafði stundað húsagerðarlist er-
lendis og var, þegar hér var kom-
ið, ráðunautur landsstjórnarinnar
um gerð opinberra bygginga. Hann
andaðist á Vífilsstöðum 14. febrú-
ar 1917, ókvæntur og bamlaus.
Þykja mörg þau hús, sem hann
teiknaði, hin prýðilegustu, stílhrein
og látlaus og fögur í einfaldleik
sínum. Á þetta ekki sízt við um
kirkjur þær, er hann teiknaði, og
ber Hafnarfjarðarkirkja þessu gott
vitni.
Guðni Þorláksson yfirsmiður var
fæddur í Hafnarfirði 11. maí 1881.
Foreldrar hans bjuggu í Þorláks-
húsi á Stakkstæðinu, austan
Reykjavíkurvegar og neðan Hverf-
isgötu sem nú er. Hét móðir hans
Margrét og var dóttir Guðna Jóns-
sonar og Sigríðar Gísladóttur, er
lengi bjuggu á Ingunnarstöðum í
Brynjudal og Hvammi í Kjós. En
faðir Guðna var af gömlum, hafn-
firzkum ættum, hét Þorlákur Þor-
láksson og var lengi skipstjóri á
fiskibátum, en faðir eldra Þorláks
var Hildibrandur Þorláksson bóndi
í Ási við Hafnarfjörð, sá er Hildi-
brandsætt er við kennd. Guðni
lauk námi í Flensborgarskóla 1897
og nam síðan trésmíði hjá Bjarna
snikkara Jónssyni í Reykjavík.
Þótti Guðni vandaður smiður og
kappsmikill við vinnu. Hann hafði
staðið fyrir húsabyggingum víðs
vegar um land, meðal annars á
skólastöðunum Hólum og Eiðum,
og kirkju hafði hann smíðað í
Kollafjarðarnesi. Hann hafði smíð-
að bryggjuhúsin við Gömlu bryggj-
una hér í Hafnarfirði 1912. Hafði
hann áður verið búsettur í Reykja-
vík, en átti nú heima í Hafnar-
firði. Hét kona hans Margrét Þor-
láksdóttir smiðs frá ísafirði, Magn-
ússonar. Þau eignuðust þrjú börn:
Lúðvík kaupmann á Selfossi, Hjalta
efnalaugarforstjóra I Reykjavík og
Fyrstu embættismenn Hdfnarfjarðarkirkju: Organleikarinn (Friðrik
Bjarnason), sóknarpresturinn (séra Arni Björnsson) og meðhjálparinn
(Gísli Jónsson).
Nijja kirkjuorgelið vígt.
Önnu Margrétu, sem þau misstu,
meðan kirkjusmíðin stóð yfir,
telpu ekki ársgamla.
Kirkjusmíðin gekk bæði fljótt og
vel, og var henni svo að segja
lokið, þegar Guðni Þorláksson
veiktist skyndilega af lungnabólgu,
sem dró hann til dauða 14. desem-
ber 1914. Var útför hans gerð frá
hinni nýju kirkju á Þorláksmessu-
dag. Var það fyrsta kirkjulega at-
höfnin, sem fram fór þar, fyrir ut-
an kirkjuvígsluna, er Þórhallur
biskup Bjarnarson framkvæmdi 20.
desember 1914.
Engin ástæða er til að lýsa kirkj-
unni hér, því að hún er enn með
sömu ummerkjum að mestu leyti.
Söngpallinum var þó breytt ofur-
lítið, þegar nýtt orgel var sett I
kirkjuna 1955, en það orgel er hinn
vandaðist og ágætasti gripur, eins
og kunnugt er. Og þótt kirkjan
hafi breytzt nokkuð á að sjá við
það, að sett var I hana klukka með
skífum á öllum hliðum turnsins nú