Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1919, Síða 35

engla og manna og hið andlega ljós mannkynsins, sem i
myrkrunum lýsir.
Og hann á itök í hjarta hvers einasta manns, því að hann
hefur hafið manneðli sitt til guðs og fyrir milligöngu hans
fær guð talað til vor og frætt oss og blessað. Og sjálfur er
hann »ímynd guðs og ljómi hans dýrðar.«
Og hann dvelur í hjörtum vorum, sökum þess, að liann
hefur hafið meðvitund sína upp á hið dýrðlega tilverustig,
þar seiu allir finna, að þeir eru eilt og eru hátt upphafnir
yfir alla aðskilnaðartilfinningu, sem stiar mönnunum hverj-
um frá öðrum hér í heimi.
Og Kristur er fullkominn guð innan takmarka hins mann-
lega fullkomleika. Og hann hefur náð þeirri fullkomnun,
sem vér öðlumst allir að lokum, fyr eða síðar. Og jafnvel
þótt kærleikur hinna heilögu meistara sé meiri en svo, að
vér getum gert oss verulega hugmynd um hann, þá er kær-
leikur Krists margfalt meiri. IJar að auki er hann gæddur
enn þá meiri vizku og mælli en þeir.
Og þó hefur hann, einhverntíma í ómunatið, verið maður
eins og vér. Hann hefur þroskast smám saman, orðið full-
kominn og lært hlýðni al' því, sem hann leið, eins og ritn-
ingin segir. Og hann lagði inn á sigurbrautina og hel'ur
gengið hana til enda. Hann náði fyrst mannlegri fullkomnun
og siðan hefur hann tekið enn þá meiri þroska.
Sem guð hefur hann verið guð frá eilífð og átt hlutdeild
i dýrð föðursins. En sem maður hefur hann orðið það
smám saman, sem hann hefur verið frá eilífu, og það sem
vér, hver og einn af oss hefur verið, það er að segja guð-
dómlegur í insta eðli sinu. En sá er munurinn á honum og
oss, að vér höfum ekki enn þá fundið sjálfa oss, ekki »orðið
t
33