Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1919, Qupperneq 56

eins og vér. Vér Englendingar harðbönnum Indverjum til
dæmis að seljast að í Suður-Afríku og leggjum blátt bann
fyrir að Kínverjar eða Japanar komi í land í Ástralíu. Ef
Kristur kæmi til vor og hefði til dæmis brúnan hörundslit
eða gulan, þá mætti ef til vill alveg eins búast við, að hon-
um yrði ekki tekið sem skyldi, eða það er eins og Mrs.
Annie Besant sé hrædd um að svo gæti farið.
Hún sýnist sömuleiðis bera allmikinn kvíðboga fyrir, að
vér munum geta haldið áfram — og hver veit hvað lengi —
að horfa á hin hræðilegu kjör, sem mörg þúsund sambræðra
vorra eiga við að búa. Þvi jafnvel þótt mennirnir séu ekki
alveg eins tilfinningarlausir og þeir voru, þá erum vér þó ílestir
ánægðir, ef vér sjálfir getum notið þeirra þæginda, er lífið
fær veitt, selið sólskinsmegin i veröldinni, jafnvel þótt allur
þorrinn verði að sætta sig við það að hafast við i skuggan-
um, berjisl látlausri baráttu, til þess að hafa eitlhvað til
að lifa af og sökkvi svo, ef til vill, dýpra og dýpra ofan í
eymdina og örbirgðina. Öll vor liknarstarfsemi hrökkur
harla lítið til þess að vinna nokkurn verulegan bug á
fátæktarbölinu. Mrs. Annie Besant álítur því, að allur þorri
manna sé enn þá helzt til tilfinningasljófur og harðbrjósta
og hún er hrædd um, að þeir yrðu því margir, sem mundu
ekki taka Kristi sem skyldi, ef hann gerðist annað sinn
fátækur vor vegna. Og þess vegna áminnir hún oss um það,
að búa oss undir það að mæla honum með því að glæða
hjá oss það hugarþel, er kemur oss til þess að elska menn-
ina eins og þeir eru og gerir oss fúsa á að vinna i þjónuslu
sambræðra vorra eins og meistarinn bauð oss, þá er hann
gekk um kring og kendi hér á jörðu. Hinn auðugi ætli að
vera fús á að veila hinum snauða hlutdeild, ekki að eins í
auði sínum, heldur einnig i þekkingu sinni og ýmsu því,
54