Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1919, Síða 89

ingar sínar. Alt hið jarðneska líf, sagði hann, er tál, því að
allir hlutir og jafn vel sjálft lífið er sífeldum breytingum
undirorpið. Guð er því að finna, ef hann er að finna,
handan við hina skynrænu tilveru.
Það var svo einn góðan veðurdag, að þeir komu sér
saman um að fara snöggva ferð til borgarinnar og sjá með
eigin augum, hverjar breytingar höfðu orðið á högum
manna, síðan þeir tóku að lifa einsetulífi.
En þá er þeir komu að musteri einu, sem var utanvert
við borgina, sáu þeir hvar maður einn sat í grasinu og var
að lesa. Þeir gengu til hans og sáu, að það var götusóparinn.
Hann var að lesa skýringar Upanishadci.
»Hvað hefur þú haft fyrir stafni, síðan við sáumst seinast?«
spurðu þeir, »og hvers vegna ert þú hér?«
»Eg fylgi nú meistara mínum eftir,« svaraði götusóparinn.
»Hann er hér inni í musterinu og bið ég eftir honum.«
»Hvei-nig má það vera,« spurðu þeir, »þar sem undirbún-
ingstíminn er ekki hálfnaður enn þá?«
»Sonur minn hefur nú tekið við störfum mínum,« svaraði
götusóparinn, »og meistarinn kom og kvaddi mig til fylgdar
við sig.«
»En hvernig hefur þú farið að því að undirbúa þig, hvað
hefur þú gert, til þess að geta orðið undir eins lærisveinn
meistarans?« spurðu þeir.
»Eg tók mér stutta stund á hverjúm morgni,« svaraði
götusóparinn, »til þess að íhuga hvernig ég gæti bezt orðið
þeim mönnum að liði, er ég hef eitthvað saman við að
sælda. Eg bað svo guð að blessa starf mitt og reyndi svo að
hafa göturnar sem allra hreinastar, svo að engum gæti stafað
nokkur óhollusta af þeim. Og svo laugaði ég líkama minn á
87