Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1925, Blaðsíða 24

246
Einar H. Kvaran:
ÍÐUNN
um. Og sál mín skalf í næðingnum. Og dimmir og
daprir skuggar sóttu að henni«.
Fóstra hans heldur því fram, að ef við komumst ein-
hvern tímann svo lángt að sjá það, að þetta mótlæti sé
ekki annað en hégómi, skuggar af hrófatildri heimsk-
unnar, þá sjáum við líka, að við séum börn — alveg
eins og sögumaður sér það nú, að hann hafi verið barn,
þegar marjasinn olli öldugangi í sál hans.
S. N. ræðst á mig fyrir þetta. Hann telur þetta vit-
lausa og skaðlega skoðun. Eg hafði sannast að segja
ekki búist við því, að neinn mundi finna mér það til for-
áttu. Allra síst átti eg von á því, að nokkur prófessor
kannaðist ekki við að hafa séð það fyr en í »Marjas«.
Ef eg hefði fundið þetta upp, þá væri eg mestur spá-
maður mannkynsins. Eg get ekki eignað mér þá sæmd.
Því að ekki mun fjarri sanni að segja, að þetta sé aðal-
kjarninn í öllum hinum háleitari trúarbrögðum verald-
arinnar.
Það hefir verið trú mannkynsins uni þúsundir ára, að
til sé æðra sjónarmið en vort, og að frá því sjónarmiði
sjáist staðreyndir lífsins, þar á meðal bölið, í réttara og
skærara ljósi en vér getum yfir það varpað. Það hefir
verið trú mannkynsins að til sé guð með óendanlegum
vitsmunum, og að hann líti að sjálfsögðu annan veg á
málefni vor en vér getum á þau litið, með þeim þroska,
sem vér höfum. Það hefir verið trú mannkynsins, að til
séu verur á æðra íilverustigi en vér erum á, og að
þeirra sjónarmið sé líka annað en vort. Það hefir verið
trú mannkynsins, að vér komumst sjálfir á það tilveru-
stig, að vér lítum á það, sem fyrir oss hefir komið, alt
öðrum augum en hér í heimi. I þessu hefir verið fólgin
aðalhuggun og aðalstyrkur mannanna öld fram af öld.