Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1925, Side 43

IDUNN
Tvö kvæöi.
265
njótum, elskum, yrkjum, dreymum.
Ástin ræður sorg og gleði.
Enginn veit það æfintýri.
Engum ég það heldur segi. —
Fagra Allie! Fólkið sefur,
Freyja vakir, nóttin þegir!
Skáldin eru oftast þannig,
að þau gera margt í leynum.
Unna kossum ungra svanna.
Elska heitt, en stutt — í meinum.
Á götunni.
Þau mætiust, og maðurinn sagði:
»Mér finst ég yður þekkja!«
Hann þekti ’ana auðvitað ekki,
en ætlaði meyjuna að blekkja.
Hún sagði: »Það vel getur verið,
og víst er að yður ég þekki.
Það er að segja af sögu,
en söguna þekkið þér ekki«.
»Segið mér söguna góða«,
sagði hann í harmblíðum rómi.
Og aftur tók þá til orða
hinn ungi meyjablómi: