Kirkjuritið - 01.01.1939, Qupperneq 26

20
Ásmundur Guðmundsson:
Janúar.
báðu: „Faðir vor“. í sömu átt fer sú lireyfing innan
kristninnar, sem kend er við „líf og starf“, og önnur,
kcnd við „trú og skipulag“. Voldug átök voru gjörð til
eflingar einingu í fyrra sumar á kirkjufundunum miklu
í Oxford og Edinborg, sem Kirkjuritið hefir áður skýrt
frá. í sumar sem leíð var svo haldinn kirkjufundur i
Utrecht á Hollandi og var hann einslconar framhald á
þeim báðum. Þar lögðu nefndarmenn frá fundunum fram
frumvarp til reglugjörðar fyrir nýjan kirkjulegan félags-
skap: Heimsmót kirkjudeildanna (World Council of
Churches), og ræddu það kirkjufulltrúar margra landa.
Það var hvorttveggja í senn svo þrungið af víðsýni og
frjálslyndi, að allir kirkjumenn gætu verið með í sam-
tökunum, og svo einarðlegt og kjarnort, að það benti
skýrt á kjarna kristindómsins: Trúna á guðdóm Jesú
Krists og endurlausn mönnunum til handa fyrir líf lians,
dauða og upprisu. Fundarmenn voru kirkjuleiðtogar bæði
til vinstri og hægri og þeir samþyktu allir í einu hljóði
þennan samvinnugrundvöll, og það var vissulega eng-
in nauðungarsamþykt. Einn fundarmanna skrifar: „All-
ur þingheimur fann til þess, að stundin var örlagaþrung-
in. Hátíðleg alvara hvíldi yfir fundarmönnum, og með-
vitund um nærveru heilags anda. Ef fundinum tækist nú
vel þetta hlutverk sitt, þá gat vel verið, að liér yrði
tekið lengra skref í áttina lil kirkjueiningar lieldur en
stigið hefir verið síðan i fornöld. Það var sú hugsun, sem
fyrir mönnum vakti þar“. — Og nái þessi fundarályktun
einnig samþykki i kirkjudeildunum lieima fyrir, þá má
gjöra sér vonir um það, að innan tiltölulega skamms
tíma muni samband komast á með öllum kirkjudeildum
mótmælenda og grísk-kaþólsku kirkjunni.
V.
Sérstaklega er það ennfremur til fyrirmyndar öðrum
þjóðum, sem nú er að gjörast á EnglandL Þar eru að vísu
þrjár ólíkar kirkjustefnur: Hákirkjustéfnan, sem lítur