Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1944, Qupperneq 60

Kirkjuritið - 01.12.1944, Qupperneq 60
298 Benjamín Kristjánsson: Okt.-Des. liimnanna, lieldur leitað þeirra hluta, sem mölur og ryð eyðir o," frá yður verða tekin eflir örfá ár. Vér erum rúðnir til að vera þjónar kristinnar kirkju, en þegar til kastanna kemur, sýnist stundum svo sem þessi kristna kirkja sé naumast til! Það er að vísu enn liægt að nota oss til að grafa hina dauðu, en fáu n dettur í Iiug, að vér séum einkum kallaðir lil að leið- beina hinum lifandi. ()g málefnið er slíkt og aðstaðan, að ekki teljum vér sæmandi eða svari árangri að beita póli- tiskum áróðursaðferðum. Þarf þá nokkurn að undra, þólt komið geti fyrir, að þjónar kirkjúnnar missi Jtolinmæðina og örvænti um árangurinn, og hristi duftið af fótum sér, eftir hoði meistarans, og hugsi sem svo, að l)e/t sé að láta hina dauðu grafa sina dauðu. VII. Kristur stofnaði kirkju sína til þess að gera mennina að mönnum, til þess að mannkynið skyldi ekki glatast, heldur erfa eilíft líf. Engin stofnun Iiefir haft æðra mark- mið, og þrátt fyrir alll verður þó ekki annað sagt en að þessi stofnun hafi náð miklum árangri í menningar- sögunni. Hún Jiefir haft áhrif á milljónir einstaklinga, mótað skapgerð þeirra og stjórnað störfum þeirra sam- félaginu til hlessunar. Flest það, sem nýtilegast er, göf- ugasl og fegurst í vestrænni menningu er frá kirkjunni komið, enda þólt margir skilji þetta ekki né vilji skilja það, og svo mun enn verða, meðan orð Krists og andi fá að ríkja meðal ungra og gamalla. Hví bjargar þá kirkjan ekki til fulls? Hversvegna hefir hún enn ekki reynzt þess megnug að frelsa heim- inn? Þessari spurningu vil ég leitast við að svara að síðustu. Kristur heitti engan mann þvingun. Hann henti aðeins á veginn. Hið sama gerir kirkjan. Hún getur vakið athyglina á hinu þrönga hliði. Hún
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96

x

Kirkjuritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.