Kirkjuritið - 01.12.1944, Blaðsíða 13

KirkjuritiS.
ÆfiritýriS um Nonna.
251
arssyni. En vegna styrjaldarinnar kallaði faðir Gunn-
ars hann aftur heim um vorið, og urðu þeir ])á eigi leng-
ur samferða. Seinna nam Gunnar verzlunarfræði er-
lendis og' gerðist kaupsýslumaður hér norðanlands
á Hjalteyri og síðan i Reykjavík. Er einn sona lians, .Tó-
hannes, biskup kaþólska safnaðarins hér á landi, fyrsti
kaþólski biskupinn íslenzkur eftir Jón Arason.
Nonni liélt áfram, eins og ætlað var, og fékk danskan
félaga til suðurfarar.
En nú ríkir um hann löng þögn. Nám lians hefst í
frönskum Kristsmunkaskóla og varir óslitið um 12 ára
skeið, i þremur löndum, Frakklandi, Belgíu og Hollandi.
Og áður en því námi lauk, eða þegar eftir stúdentspróf,
var Jón Sveinsson sjálfur orðinn munkur í reglu Krists-
munka eða Jesúíta, eins og þeir eru oftast nefndir.
Brenndi hann þannig að baki sér allar hrýr, sem lágu
til fjár og' veraldlégra metorða, en helgaði líf sitt óskipt
Krisli einum og' kirkju lians.
í sömu spor gekk svo Manni, Ármann, sem líka fór
Lilan þreniur árum síðar en bróðir hans. En hann lézt i
blóma aldurs síns, 1885, suður í Belgíu, þar sem hann
var við nám. Þá var Nonni kominn til Danmerkur og
gal því ekki verið síðustu stundirnar hjá elskuðum
bróður sínum. En fallega mælti hann eftir liann i hók-
inni „Nonni og Marini“, og yndislegt"er bréfið, sem hann
sendi með andlátsfregninni móður sinni vestur yfir
bafið, bréfið, sem liún sagði honum löngu seinna, að
bún hefði ekki getað lokið við að lesa fyrr en eftir
20 ár.
Og allan þann tima nefndi hvorugt þeiria Manna á
nafn í bréfum sínum.
Það er salt, sem skáldkonan kvað:
Ðýpsta sæla og sorgin þunga
svífa hljóðlaust gfiv storð.
Þeirra mál ei talar tunga,
tárin eru beggja orð.