Kirkjuritið - 01.12.1950, Qupperneq 82

326
KIRKJURITIÐ
Þess vegna varð ekkert fálmkennt, sem hann kom nærri.
1 stjóm sinni á skólafólki virtist hann við flestu búinn,
eins og hann væri lengi búinn að hugsa um þetta eða
hitt, sem þó bar bráðan að, um að ráða fram úr. Við
þetta varð ég oftar en einu sinni var, og dáðist að. Mér
virtist séra Hermann óvenjulegur og markviss stjórnari,
svo ágætur, að ég efast um að hann eigi sér marga líka.
Hann stjómaði án þess að láta fara mikið fyrir sér, eða
vera með hávaða og bægslagang. Rólegur og þögull, en
þó sívakandi yfir sálarheill skóla síns, vann þessi óvenju-
lega heilsteypti og hispurslausi maður sér virðingu og
traust nemenda sinna og samverkamanna.‘‘
Þessi tilfærðu orð hníga mjög í sömu átt og hér var
áður lýst um skapgerðareinkenni og persónuleg áhrif séra
Hermanns á þá, sem hann var samvistum við. Hvort-
tveggja er til sönnunar því, að með honum bjó óvenju
sterkur persónuleiki. Það hugtak er að sönnu næsta óaf-
markað, en láti sú skýring nærri, að í því felist að móta
umhverfi sitt ósjálfrátt, með persónulegu áhrifavaldi, þá
er víst um, að séra Hermann átti þann töfrastaf, sem til
þess þarf. Þeir, sem nota slíka guðsgjöf öðrum til upp-
byggingar og farsældar, eins og hann, mega sannarlega
teljast salt jarðar.
Jón Gauti Pjetursson.
Kirluiasamband Norðurlanda.
1 síðasta hefti Kirkjuritsins var sagt frá því, að kirkja ís-
lands hefði gerzt aðili í Kirknasambandi Norðurlanda. Full-
trúar íslands hafa þeir verið kosnir, dr. Sigurgeir Sigurðsson
biskup aðalfulltrúi og Ásmundur Guðmundsson varafulltrúi.
Hinn síðamefndi sat stjómarfund í Sigtúnum í Svíariki 16.—
17. október, og er frásögn um för hans og fundarstörfin í
18. tbl. Kirkjublaðsins, 6. nóv.