Kirkjuritið - 01.01.1951, Síða 16

Guðfrœði Karls Barth.
Karl Barth prófessor í guðfræði er fæddur 1886. í lok
fyrra heimsstríðs eða í ágúst 1918, gaf hann út verk sitt
Der Römerbrief og sló þá til hljóðs fyrir boðskap sínum
með þeim myndugleik, lærdómi og gáfum, að eftirtekt
vakti um allan hinn menntaða heim. Með því verki tryggði
hann sér þegar sess meðal stærstu guðfræðinga kristn-
innar og átti opna leið að kennarastöðum við helztu há-
skóla. Skýringarit hans yfir Rómverjabréfið er ekkert
smáræðis verk, það er um 800 bls. í Biblíubroti og velur
hann þar að yfirskrift þessi orð úr Galatabréfinu: „Ekki
fór ég upp til Jerúsalem, heldur fór ég til Arabíu.“ Með
þeim orðum vill hann gefa í skyn, að hann hirði lítt um
troðnar slóðir annarra guðfræðinga, en fari að öllu leyti
eigin vegi.
Fljótt sér lesandi, að það er rétt, að hér fer höfundur
nýrrar stefnu, nýrrar guðfræði, og svo óvænt eru mörg
sjónarmið hans og ný, að manni gæti flogið í hug, að hér
fari maður nýfallinn til jarðar með einhverjum undarleg-
um hætti frá annarri stjömu.
Grunntónninn í öllum boðskap hans er kenningin um
hinn mikla, óendanlega volduga og óendanlega fjarlæga
Guð. Milli hans og þessa heims er staðfest óra djúp, sem
enginn fær yfir komizt. Veldin eða heimarnir eru tveir,
hinn jarðneski heimur, sá sýnilegi, og svo hinn guðlegi,
sá ósýnilegi. Jarðneski heimurinn er fullur á barma af
spillingu og ólæknandi synd. 1 honum finnst hvergi hinn
minnsti snefill guðlegs neista, né hið allra smæsta endur-