Kirkjuritið - 01.01.1951, Qupperneq 27

UMMYNDUN JESÚ
25
segja. Hvemig skyldu þeir eiga að reisa tjöld hátt í Her-
monhlíðum alls lausir? Þeir eru staddir í nánd guðdóms-
ins, valds hans og ægitignar, máttar og kærleika, og þá
megnar mannleg tunga aðeins að hjala eins og ungbarn.
Bjart ský líður eins og morgunn yfir hæðina. Þeir titra
frammi fyrir Guði. Svo birtist dýrð hans, svar hans við
bænum Jesú og hugsunum lærisveinanna. Dýrð föðurins
sameinast dýrð sonarins. Upprisan mun verða honum inn-
ganga til þeirrar dýrðar. Ummyndunin er fyrirboði henn-
ar líkt og aftureldingin komanda dags. Það roðar af páska-
úeginum eilífa uppi á fjallinu helga.
Það er meira en að þeir sjái sýn. Þeir heyra einnig orð.
Þannig er og lýst ýmsum öðrum voldugustu sýnunum,
sem verða allt frá upphafi í sambandi við ævi Jesú, svo
sam við fæðingu hans og skím. Hvort orðin hljóma til
Þeirra úr skýinu, sem lykur um þá, eða í djúpum sálna
t^irra, skiptir ekki máli. Það er rödd Guðs, sem talar,
~~ bergmál raddar hans frá hæstu himnum, eftir því sem
Postularnir hafa hugsað sér, því að með öðrum hætti
Smti ekkert mannlegt eyra numið hana.
Orðin hljóma til þeirra, voldug, blíð og undursamleg:
i.Þessi er sonur minn, hinn elskaði, hlýðið á hann.“ Þannig
staðfestir Guð sjálfur játning þeirra nokkurum dögum
aður undir Hermonrótum í birkirjóðmm við uppsprettu
Jórdanar skammt frá borginni Sesareu Filippí. Jesús er
Messías, sonurinn, sem spámennimir hafa sagt fyrir, að
koma myndi, frelsarinn, konungurinn, sem mun setja ríki
a stofn til blessunar öllum þjóðum. En játning þeirra á
að verða hafin í æðra veldi. Hún á að hækka og dýpka.
.iHlýðið á hann.“ Allt, sem hann segir þeim, mun verða:
Htskúfun manns-sonarins, þjáning, dauði, upprisa. Það er
loiðin til dýrðarinnar, sem þeir nú hafa séð, leið hans —
°g þeirra síðar. Þeir eiga einnig að afneita sjálfum sér,
ta.ka upp kross sinn og fylgja honum, týna lífi sínu og
Jarga því — ganga inn til eilífrar dýrðar föðurins á