Kirkjuritið - 01.01.1951, Síða 90

Kirkjuritið - 01.01.1951, Síða 90
88 KIRKJURITIÐ En þótt mótinu væri slitið, hafði hin frábæra finnska gest- risni þó ekki sleppt tökum á fulltrúunum. Var nú keppzt um að bjóða þeim í ferðalög víðs vegar um nágrennið. Einn eftir annan risu Finnarnir á fætur og hvöttu fulltrúa að fylgja sér og sjá ýmsa fagra og söguríka staði. — Okkur var sérstaklega minnisstæð saga, er einn Finnanna sagði til að lýsa ágæti þess staðar, er hann mælti með. Hann mælti: „Ég get tekið mér í munn ummæli hjálpræðishermannsins, sem sagði: Ég hefí verið í Evrópu, ég hefi verið í Ameríku, og ég hefi líka verið í Asíu, Afríku, já, Ástralíu, já og mörgum öðrum heimsálfum, en hvergi er þó jafn gott að vera og í Hjálpræðishernum. — Ég get sagt: Enginn finnst slíkur staður og sá, sem ég mæli með.“ Ekki létum við þó freista okkar af svo kröftugri auglýsingu, heldur fórum í fremur fámennum hópi til kirkjuheimilisins Lárkkulla í Karis. Kirkjuheimilið, sem jafnframt er æskulýðs- skóli, var byggt skömmu eftir lok síðasta stríðs. M. Bonsdorff biskup í Borgo hefir einna mest unnið að stofnun heimilis þessa- Bonsdorff er maður á sjötugs aldri. Hann varð ungur biskup og hefir gegnt því embætti um þrjátíu ára skeið. Er Bonsdorff skáld gott og á nokkra sálma í sænsk-finnsku sálmabókinni- í Larkkulla var setið fram eftir kvöldi í glöðum og góðum félagsskap. Skiptust menn á að segja léttar og skemmtilegar sögur hver frá sínu heima. Flestar eru sögumar gleymdar, eins og oft vill verða, þegar mikið ber að í einu. Ein er þó eftir> sem er þess verð, að henni sé haldið til haga. — Eitt sinn kom biskup á vísitasíuferð til prests nokkurs. Hlýddi biskup Þar messu. Að guðsþjónustu lokinni ræddust þeir við, og bar Þa ýmislegt á góma. Meðal annars skýrði prestur svo frá, að hann hefði ætíð þann sið við ræðugerð, að skrifa svo sem helminS ræðunnar, en láta svo andann um hinn helminginn. „Þá verð ég að gefa yður það hrós,“ sagði biskup, „að þér prédikið ólík1 betur en andinn.“ — Háöldruðum manni, sem lítur yfir líf sitt, finnst það líkast stórri breiðu. Yfir öllu hvílir eins konar móða. Þó eru einstakir atburðir og atvik skýr og glögg, sem tindar, er gnæfa upp ur móðunni. Ef það ætti fyrir okkur að liggja að ná háum aldri, erum þess fullvissir, að hinir sólríku og hlýju ágústdagar, sem
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.