Kirkjuritið - 01.01.1953, Blaðsíða 16

14
KIRKJURITIÐ
ég segi.“ Þessvegna er ferill þjóðanna, einnig kristinna
þjóða, blóðferill, og helský haturs og tortryggni grúfa yfir
og byrgja sólarsýn.
Líf og starf er eini mælikvarðinn á kristindóm þjóð-
anna og einstaklinganna. Ef til vill rofar nú til fyrir skiln-
ingi á því. Hreyfingunni, sem kennd er við líf og starf,
er boðin og búin hjálp frá siðbótarsamtökunum, sem eiga
sér miðstöð í Caux í Sviss og leitast við að sameina stjórn-
málamenn og þjóðarleiðtoga um hugsjón kærleikans,
óeigingirninnar, hreinleikans og heiðarleikans. Það er leið-
in áfram til Krists. ,,Að þekkja Krist er að þekkja vel-
gjörðir hans“, sögðu siðbótarmennirnir gömlu með Mel-
ankton. Og það er rétt. En jafnframt ber að minnast þess,
að leiðin til þess að þekkja Krist og Guð í honum er sú
að láta líf hans og starf einnig verða sitt líf og starf. Það
hefir einnig hann sjálfur sagt: „Ef sá er nokkur, sem vill
gjöra vilja hans, hann mun komast að raun um, hvort
kenningin er frá Guði, eða ég tala af sjálfum mér.“ Og
niðurlag Fjallræðu hans boðar hið sama: „Hver, sem
heyrir þessi orð mín og breytir eftir þeim, er líkum hyggn-
um manni, er byggði hús sitt á bjargi.“
Þeir, sem þannig keppa áfram til Krists, munu fyrir
hans hjálp komast nokkuð á leið. Þeir verða salt jarðar
og ljós heimsins.
Þetta er vegurinn, sem halda ber á komandi tímum,
vegurinn, sannleikurinn og lífið. Og á þeim vegi munu
menn lita dýrlegar opinberanir Guðs, spámannssýnm,
sannanir anda og kraftar. Það er vegur mannkynsins fra
glötun og dauða til lífsins — til Krists.
Leið lífs og starfs í hlýðni við Krist á að vera leið voi
fslendinga. Þá læknast meinin í kirkjulífi voru og þjóðlif1-
Þá höfum vér ráð á því að hafa skiptar skoðanir og rok-
ræða þær af kappi. Þá er það öruggt, að heildarstefnan
verður rétt. Því að þá höldum vér kærleiksleið, áfram,
hærra.
Ásmundur Guðmundsson.