Kirkjuritið - 01.01.1953, Blaðsíða 22

20
KIRKJURITIÐ
ókum fram hjá honum á leið til Waterloo hótelsins við Artil-
lerie Strasse, en þar bjuggum við í dýrlegum fagnaði þessa
daga. Er það gott sæluhús, eitt af hinum mörgu, veglegu ný-
byggingum, sem risið hafa úr rústum styrjaldarinnar, og
skortir þar engin þægindi.
Hannoverborg hafði orðið fyrir þungum loftárásum undir
lok síðustu styrjaldar, svo að áætlað var, að nálægt 68% af
borginni lægi í rústum. Sér þess enn víða ægileg merki, þó
að mikið hafi verið hreinsað til og uppbyggingin sé hröð. Samt
liggja rústirnar enn eins og fleiður um alla borgina. Til dæmis
má geta þess, að af 34 kirkjum voru 5 gersamlega eyðilagðar
og 15 skemmdar meira en 60%. Aðeins 11 voru skemmdar
minna en 10% og gátu því talizt nokkurn veginn messufærar.
Af ýmsum fögrum kirkjum stóðu nvi aðeins gapandi tóttir,
en þó höfðu í sumum þeirra verið endurreist ölturin, og fóru
þar jafnvel stöku sinnum fram guðsþjónustur undir berum
himni. Enda þótt uppbyggingarstarfið sé geysimikið, þá mun
þó engin kirkja enn vera að fullu viðgerð, svo að ekki sjái
einhvers staðar merki um hermdarverk stríðsins, enda hefir
þar margt listaverkið farið forgörðum, sem algerlega er óbæt-
anlegt.
En lífið er miskunnsamt og hefir hvarvetna reynt að græða
sár styrjaldarinnar og breiða huliðshjálm yfir viðurstyggð
hennar. Ýmiss konar gróður og jafnvel stærðar tré hylja sums
staðar rústirnar. Annars staðar hafa nýbyggingar risið upp
veglegri og fegurri en áður, svo að fljótt á litið virðist allt
vera í blóma, og lífið streymir og ólgar um æðar þessarar
borgar á líkan hátt sem fyrr, en hún hefir löngum verið
mikil verzlunar- og ferðamannaborg.
Skrifstofa hafði verið sett á fót skammt frá járnbrautarstöð-
inni, þar sem hægt var að fá ýmsar upplýsingar og skjöl, er
fundinn varðaði. Þangað lögðum við leið okkar daginn eftn'-
Var þar mikil óðaönn og kliður eins og í fuglabjargi af mörg-
um þjóðtungum. Þar fengu menn meðal annars merki fund-
arins, sem gert var eftir innsigli Lúthers, rós með krossi. Var
það steypt úr málmi, en nælt í silkiborða. Efst í rnerkmu
var komið fyrir ramma, þar sem skráð skyldi nafn fulltruans
og þjóðerni. En litur silkiborðans sýndi, hvers konar fulltrui
eða starfsmaður þingsins hver maður var, og auðveldaði þetta