Kirkjuritið - 01.11.1963, Qupperneq 39
Til íliugunar
Séra Óskar J. Þorláksson:
Sumar og vetur
ÞO liefur verid' oss utlivarf frú kyni til kyns, áður en fjöllin fædd-
ust og jörðin og heiniurinn urðu til, frá eilífð til eilífðar ertu, ó, Guð.
Þú lætur nianninn hverfa aftur til duftsins og segir: Hverfið aftur
þér niannanna hörn, þvi að þúsund ár eru í þínum augum, eins og
dagurinn í gær, þegar hann er liðiim, já, eins og næturvaka.
Þú eyðir þeim. Þeir sofna, þeir er að morgni voru sem gróandi gras,
að morgni hlómgast það og grær, að kvöldi fölnar það og visnar.
(Sálm. 90. 1—6).
Heyr, einhver segir: kalla jiú og ég svura: livað skal ég kalla? Allt
hold er gras og yndisleikur þess er sem hlóm vallarins. Grasið visn-
ar og blómin fölna, þegar Drottinn andar á þau. (Jes. 40. 6—7).
Sumarið iiefur kvatt oss og veturinn hefur gengið í garð. Vér eruni
Guði þakkiát fyrir liðna sumardaga, þakklát fvrir handleiðslu lians
og blessun. Vér kveðjum sumarið með söknuði, og horfum til vetrar-
ins með hjartsýni og trúnaðartrausti, því að vér vitum, að vér erum
stöðugt undir vernd Guðs og handleiðslu, og að veturinn mun cinnig
gefa oss mörg tækifæri lil góðs, ef vér notum þau rétlilega.
A sumrin, já, á sumrin, er skrýdd er jörii í skart,
og skcerum sólin slafar geislarööum,
í stöfum þeim sjáum vér lífsins letur hjart,
og lesum á náttúrunnar blöðum.
Á vctrin, já, á vetrin er hörS er úti hríð
og hjúpar jör'ðu noeturmyrkrið svarta,
þá inni vér kveikjum Guös oröa Ijósin blíS;
Þeir englar GuSs lýsa og verma hjarta.
Vér þökkum þér, Drottinn, fyrir handleiðslu þína á liðnu suniri, og
að þú minnir oss á kærleika þinn i hverjum sólargeisla.
Blessa oss veturinn og framtíðina og vak yfir þjóð vorri og öllum
landsins hörnum.
Þér sé lof og dýrð að eilífu. -- Amen