Kirkjuritið - 01.01.1965, Qupperneq 77

71
KIRKJURITIÐ
I sóknarkirkju minni, Ögri, er annar tekinn við, liúsfreyja staú-
arins, frú Líneik Árnadóttir, en ég mæti oftast á kirkjustað,
beRar messað er, og mitt fólk; ég lief jafnan tekið undir söng-
inn í kirkjunni til þessa, en fátt nú orðið söngmanna við biott-
'lutning fólksins úr sveitinni.
Ég, sem þetta samtal hef átt við Bjarna, lief nokkrum sinn-
um þjónað Öguþingaprestakalli, get borið því vitni, að þótt tor-
sótt sé oft sókn að Ögri frá Vigur, þar sem á sjó verður að fara,
hefur Vigurfólkið aldrei vantað við messugjörð í Ögri, nema
einu sinni á nýjársdag í slæmu sjóveðri, er ég messaði þar.
Ég minnist þess, Bjarni, að þið afkomendur og fósturbörn foi -
ehlra þinna bafið stofnað sjóð til minningar um þau.
1 á, við stofnuðum þenna sjóð á aldarafmæli föður míns
hinn 30. ágúst 1954, en tilgangur sjóðsins er að verðlauna af-
rek búenda innan N.-lsafjarðarsýslu sem bér greinir:
L Fagra og hagfellda búsaskipun og búsagerð á býlum bú-
enda, gott viðbald liúsa og vel birt umhverfi þeirra svo og
snyrtilega umgengni utan liúss og innan.
2. Góða gerð og liirðingu matjurtagarða og skrúðgarða.
3. Vel gerð skjólbelti af trjám og runnum urn tún og akra
buenda svo og vel gróðursettan og varinn nytjaskóg.
Byrjað var 1958 að veita verðlaun úr sjóðnum. Hefur verið
veitt iir lionum nær árlega síðan þeim, sem fullnægt bafa skil-
yðuni til verðlaunaveitingar.
Að loknu þessu samtali kveður binn aldni sveitarliöfðingi,
sannur sonur ættbyggðar sinnar, Djúpsins. Hann getur með
gleði litið yfir farinn veg og notið þess að setjast í belgan stein
eftir farsæla ævibraut. Það er nú gott lieilum vagni lieim að aka
í kvöldkyrrð ævidagsins, lionum og konu hans, sem ung batt \ ið
bann tryggðir og befur staðið heil við lilið lians í bálfa öld.
★
Mundu a«V dagurinn í dag kemur aðeins einu sinni. Við gerum oss i
bugarlund, að hann komi aftur á morgun, en það er annað dagur, sem
bka kemur aðeins einu sinni. — Schopenhauer.