Kirkjuritið - 01.01.1965, Qupperneq 101

KIHKJURITIÐ 95
'fiiid kirkjunnar og safnaðarins, færa gefendum kærar þakkir fyrir þessar
liiV U ^a^r’ Vrir þann hlýhug til kirkjunnar, sein fylgir gjöfunum. Við
‘ JUni Guð að hlessa ininningu þeirra látnu. — Þórarinn Þórarinsson.
jufir berast stöðugt til Kópavogskirkju. — Getið skal þriggja iiin hálíð-
urnar: Kirkjukórinn gaf 20 þús. kr. í Orgelsjóðinn. Frú Ragnhildur Ein-
f ott*r og Bjarni Jónsson, fyrrv. verkstjóri, Dvöl við Hlíðarveg, gáfu
I ". a Ijósastjaka úr kopar. Er hver uni sig með 16 ljósastæðum. Frú Jón-
i|r Einarsdóttir, Kópavogshraut 2, gaf 2 þús. kr. Þá hafa vandaraenn
S 'inir frú Ingihjargar Magnúsdóttur frá Feigsdal gefið „lialik“ hökul
rykkilín til niinningar uin liana. Hvort tveggja gert af frú Sigrúnu
Joiisdóttur.
HéruSsjundur NorSur-ísajjarSarprójastsdœmis var hahlinn í Hnífsdal s.l.
niuiag. Fundinn sóttu allir prestar prófastsdæniisins og safnaðarfulltrúar
nenia tveir.
'i^urinn hófst nieð guðsþjónustu í kapellunni kl. 2. I’rédikaði séra
vík ^.Vilhelni8s°n, Vatnsfirði, en séra Bernharður Guðraundsson, Súða-
’ Þjónaði fyrir altari. Eitt harn var skírt í guðsþjónustunni.
( lokinni niessugjörð liauð sóknarnefnd Hnífsdalssóknar, fundarniönn-
asamt kirkjukórnum og fleiri gestuni til kaffidrykkju í harnaskólanuni.
11 ,ir horðuni gat prófastur, séra Sigurður Kristjánsson, þess, að líklegast
I *ri 'éraösfundurinn haldinn nú í Hnífsdal í fyrsla sinn í sögunni. Gat
-þess,að ísafjörður, sem miðstöð héraðins, hefði a. m. k. uni alllangt
Verið héraðsfundarstaðurinn, og að sjóferðalög hér um Djúp hefðu
i cloað að dreifa fundunum um héraðið, en nú væri að verða hreyting á
11 nieð hættum samgöngum á landi. Það gæfi möguleika á að velja sér
"darstaði eftir vild.
j.. Vlr hönd gesta þakkaði prófastur að lokuni rausnarlegar veitingar.
tnuig töluðu formaður sóknarnefndar í Hnífsdal, Þórður Sigurðsson, og
1 ^1S,Jai1 Ólafsson, Geirastöðum, sein kvaðst fagna þeirri nýhreytni, að færa
h|. a sfundina úr stað og dreifa þeim um héraðið. Að lokum kvaddi sér
sók° .S ^"lar Steindórsson oddviti og minntist m. a. skiptingar ísafjarðar-
a,(j ar 1 t'ær sóknir, er Hnífsdalur var gerður að sérstakri sókn 1925, og
þ,^r°®ail^ans a^ Þeim skiptum, sem hann ásamt fleirum í Hnifsdal tók
-^ð kaffidrykkju lokinni var gengið til fundastarfa. Var fyrst sunginn
Bal 1 *r Pvófastur Ias ritningarorð og flutti hæn. Fundarritari var séra
Soi" “h ^1^*^11168011- Prófastur flutti skýrslu um hið markveröasta, sein
ís- f '. 18101 1 kirkjumálum frá síðasta fundi. Gat hann veglegrar gjafar, sem
stóll r°ar^lrEjti harst í tilefni 100 ára afmælis hennar, seni er prédikunar-
hóki' ^®1^1 stólnum, hók nieð ávarpi gefenda og nöfnum þeirra. Er
þ." ’ttndin í kálfsskinn og geymist í sérstöku hólfi í stólnum.
j,ha ®®t Prófastur einnig um gjöf, sem Hnífsdalskapellu var færð á s. 1.
til Sem er fóðukross, fagur mjög, gefinn af Jónu Guðmundsdóttur, Rvílc,
önnningar um sonarhörn hennar tvö, sem fórust í eldsvoöa í Hnífsdal
• Inarz 1962.