Kirkjuritið - 01.10.1965, Blaðsíða 15

KIUKJUTUTIÐ
397
arsteinn margra þeirra ungmenna, sem er gert að læra liana án
allra skynsamlegra skýringa. Það er óþarfi að liafa frásagnir
hennar að feimnismáluin, því að þær opinbera oss stórkost-
legar sýnir um örlög löngu liðinna alda og það dregur ekkert
úr gihli þeirra, þótt vér skoðiun þær ekki sem þurran annál,
lieldur sem táknmyndir eða táknrænar sýnir. Það er Guðs, en
ekki mannanna, að ákveða, á livern liátt Hann opinberar til-
gang sinn, hvort sem um er að ræða fortíö, nútíð eða framtíð.
Upprunalegur texti Gamla-testamentis-ritanna liefur hald-
izt svo að segja alveg óbreyttur í hálft Jiriðja þúsund ára,
l>ví að Gyðingar liafa gætt Jiess vandlega alla tíð að breyta
engu lestrarmerki eða stafkrók við nýjar afritanir lielgirita
sinna. Þetta hefur sannast við nýlega fundi fornra brota úr
þeim, bæði Dauðahafshandritanna svonefndu og papyrusrita
frá Egyptalandi. Þetta er meira en liægt er að segja um önnur
forn handrit, til dæmis Eddu-liandrit vor Islendinga. Þessir
fornleifafundir hafa líka leitt í 1 jós, að upprunalegur texti Nýja
testamentisins er eldri en hiblíugagnrýnin vildi vera láta um
síðustu aldamót eða frá 1. og 2. öld. Sú fylling tímans, er orð
Guðs varð hold og bjó með oss, kom ekki fyrr en ytri skil-
yrði fvrir varðveizlu og útbreiðshi frásagnanna um líf og kenn-
ingu Jesú Krists voru fengin. Þau skilyrði sköpuðust við sigur-
vinningar Alexanders inikla með eftirfylgjandi útbreiðslu
grískrar tungu sem bókmenntamáls og með þeim nánu sam-
göngum og andlegum samskiptum, sem heimsveldi Rómverja
gerði möguleg. Fyrstu boðendur kristinnar trúar voru ekki
eingöngu fáfróðir fiskimenn, lieldur læsir menn og skrifandi,
svo sem tollheimtumaðurinn Mattheus, læknirinn Lúkas og
hinn grískmenntaði, rómverski horgari Páll frá Tarsus, sem
einnig var hálærður í helgum fræðum Gyðinga. Nýja testa-
mentið var ritað á liinu sameiginlega máli allra menntamanna,
grísku, og m. a. fljótlega þýtt á sýrlenzku, latínu og fleiri mál.
Slíku r aragrúi fornra handrita er til aí |>ví frá fyrstu öldum
kristninnar, þótt Jieini beri ekki öllum saman orði til orðs,
að ekkert fornaldarrit er til í jafn óvéfengjanlegri uppruna-
niynd. Ef sagnfræðingar kæmust á Jiað stig neikvæðrar gagn-
rýni að liafna öllum frásögnum um líf og kenningu Jesú
Krists, eins og einstaka þeirra gerðu fyrir nokkrum áratugum