Kirkjuritið - 01.10.1965, Blaðsíða 24

Gunnar Árnason:
Pistlar
Ekki or allt moS folldu
Þótt velferðarríki nútímans beri af vanþróuðum ríkjum eins
og gull af cir, og veiti þegnum sínum margs liáttar gæði og
ótal tækifæri, þarf ekki langt að leita undir yfirborðið til að
rekast á ýmislegt, sem aflaga fer og einnig meiri og minni
bágindi. Oft sjálfsköpuð að vísu, en jafn hryggileg fyrir það.
Church Times skýrir nýlega frá því, að yfir 90.000 manns séu
beimilislausir í Englandi, flest ofdrykkjumenn, geðsjúklingar,
eiturlyfjaneytendur og fyrrverandi fangar. Margir þessara
manna lifa á tómum snöpuin. Krækja sér í matarleifar úr ösku-
tunnum, sofa á garðbekkjum eða í einbverjum afdrepum.
í Lundúnum einum saman eru liðlega J 2.000 manneskjur, er
brekjast milli gististaða og 1.000 á algerri útigöngu. 40% af af-
brotamönnum reynast heimilislausir.
Fjölmargir geðsjúklingar, sem útskrifaðir liafa verið af
sjúkraliúsum, ráfa um í borg og byggð.
Líknarstofnanir eru alltof fáar; sum lijálparliæli lieimta oí
há gjöld til þess að þessir vesalingar geti dvalist á þeim.
Maður að nafni Anton Wallich-Clifford lióf árið 1960 líknar-
starf í þágu þessara auðnuleysingja. Maður þessi er rómversk-
kaþólskur piparsveinn, miðaldra. Hann hefur tekið upp svip-
aða lifnaðarhætti og útigöngufólkið tíðkar, til þess að öðlazt
trúnað þess. Fáeinir góðviljaðir menn hafa slegist í félag nieð
lionum og eru þeir kallaðir Símonarbræður. Kenndir við
Símon frá Kyrene, er bar krossinn spölkorn fyrir Krist á leið-
inni út á Golgata.