Kirkjuritið - 01.04.1974, Blaðsíða 27

kfum, og sunnudaginn 6. janúar
1895 má segja, að skriðan, sem aldrei
varð stöðvuð síðan, fœri af stað. —
Þann dag kom Friðrik fyrst á fund i
Unglingadeild félagsins. — Þar sá
hann þrjú eða fjögur hundruð pilta,
14—17 ára, saman komna. Þeir voru
Qf öllum stéttum. Sótaralœrling hitti
hann þar — og greifason. Aðalrœð-
Una hélt ungur hermaður, og þar hitti
hann ennfremur mann í fyrsta sinn,
er síðar varð hinn kœrsti vinur hans,
- Olfert Ricard. —
Um áhrif þessa fundar segir svo í
®virninningum séra Friðriks: „Þegar
e9 kom heim um kvöldið, var öll mín
sal sem i uppnámi. Ég sá fyrir mér
þennan drengjaskara, og söngur
Peirra hljómaði mér enn fyrir eyrum.
hyir sálarsýn minni reis upp herskari
slíkum sveitum í þjónustu hins
j^'kla konungs, og ég hugsaði mér,
vílíkur kraftur það vceri, ef þessi ald-
yr gœti unnizt fyrir málefni Krists. Ég
ann hjá mér brennandi löngun til að
Vera með í slíku starfi og bað Guð
Um 'e'ðbeiningu, ef hann gceti notað
'9 i þjónustu sína í einhverju horn-
Inu á sínum mikla akri." —
^réf frá Þórhalli
teakr. kom' að starfið í KFUM hafði al-
e 1 stúdentinn svo, að námið sat á
n° anum. — þá var úrslitastundin
~ Baráttan var hörð. Að
jn° ^O. nóvember 1895 lá stúdent-
^11 e'nn a bœn og bað Guð að skera
l ' ' senda sér vísbendingu um
k ,n,n Ve9< er ganga skyldi. — Þú
rnor e^a^aust þá sögu. — Að
9n' 12. desember dreymdi Friðrik
nokkra islenzka drengi, sem voru góð-
ir vinir hans. Einn þeirra bað hann að
skýra fyrir sér grein í Helgakveri. Ann-
ar sagði: ,,Það er langt síðan þú
komst heim til okkar mömmu." —
Þegar Friðrik vaknaði af draumnum,
grunaði hann, að íslenzkir drengir
kynnu að eiga tilkall til hans.
Og svo kom bréfið þann sama dag,
bréfið frá Þórhalli, prestaskólakennara,
sem skrifað var að kvöldi 30. nóv.,
— líklega á sömu stundu og Friðrik
bað um bendingu Guðs. — Og efni
bréfsins var bón um, að hann kœmi
heim til að starfa fyrir íslenzka
drengi. —
Fyrsta hugsunin var: ,,Það skal þó
aldrei verða." — Guð svaraði: ,,Erfitt
skal þér verða að spyrna móti brodd-
unum." — Og það reyndist svo.
Eftir harða baráttu og sáran skiln-
að við vinina í Höfn og blómlegt starf-
ið þar, kom Friðrik Friðriksson heim
þann 27. ágúst árið 1897.
Séra Þorsteinn stofnar félag
Þetta er nú orðinn langur formáli að
því, sem átti að verða meginefni
þessa erindis. Vona þó, að hann eigi
einhvern rétt á sér vegna þeirra, er
aldrei hafa átt þess kost að lesa œvi-
minningar séra Friðriks.
KFUM-félagið í Reykjavlk var stofn-
að 2. janúar 1899, og er því 75 ára
á þessu ári. — KFUM í Hafnarfirði er
nokkru yngra, sem kunnugt er.
Frá stofnun þess segir séra Friðrik
svo í œviminningum sínum:
„( febrúar fékk ég bréf frá séra
Þorsteini Briem, þar sem hann tiI-
kynnti mér, að hann hefði stofnað
25