Kirkjuritið - 01.09.1974, Blaðsíða 18

gefin, sem sýnishorn, þrjú guðspjöll-
in. í fullbúnu handriti liggurfyrir Post-
ulasagan, og Jóhannesarguðspjall í
nokkurn veginn fullbúnu handriti. All-
mikið hefur verið unnið í bréfunum,
en þar er þó ennþó mikið verk óunnið.
Þessar prentuðu útgófur guðspjall-
anna höfðu þann tilgang að kynna
þetta verk, og þó bjó það undir, að
menn létu fró sér heyra, að óbend-
ingar kœmu um það, hvernig mönnum
félli það verk, sem þarna liggur fyr-
ir, — að gagnrýni kœmi ef hún vœri
fyrir hendi. En viðbrögðin hafa verið
dauf. Það er ókaflega lítið, sem heyrzt
hefur, hvernig sem ó að skilja það. E.
t. v. ó að skilja það svo, að slík þögn
hins þegjandalega íslendings sé sama
og samþykki. En hér gœti einnig bein-
línis verið skortur ó viðbrögðum.
Ég held, að ég fari rétt með það, að
það var aðeins einn prestur, séra
Magnús heitinn Runólfsson, sem eftir
útkomu Lúkasarguðspjalls gerði þó
nokkuð víðtœkar athugasemdir fró
sínu sjónarmiði. Einn leikmaður hefur
sýnt þessu starfi sérlega mikinn
óhuga. Það er Sœmundur Jóhannes-
son ó Akureyri. Hann hefur komið
með ýmsar gagnlegar óbendingar.
En þar með er upp talið.
Við Gamla testamentið hefur ekki
verið fengizt. Það var upphaflega
Nýja testamentið eitt, sem við tókum
fyrir, töldum mest knýjandi að þýða
það upp að nýju, og auk þess höfð-
um við frekar mannafla til þeirra
hluta, heldur en í Gamla testamentið.
Það er einnig miklu meira verk að
fóst við það í heild, og ég býst við,
að það sé nokkuð almennt ólit manna,
að Gamla testamentið sé eftir atvik-
um minna úr sér gengið hvað þýð
ingu snertir en Nýja testamentið.
Spyrjandi: í fyrsta hefti Víðförla, sem
út kom órið 1950, hefur þú skrifað
grein, sem heitir ,,Hvort skilur þú?
Hún hefst ó þessum orðum: ,,Allir
giftusamlegir viðburðir í trúarsögu
Vesturlanda standa í beinu sambandi
við það, að Biblían laukst upp ó nýl'
an hótt, hin gamla bók varð ný. Það,
sem mestum og beztum tíðindum
sœtir í sögu kristinnar kirkju er œvin-
lega sprottið af því, að Biblían verður
á annan hátt en áður lifandi bók og
tekur menn þeim tökum, sem hverfk
hugsun þeirra og lífi í nýjan farveg-
— Þessi orð munu trúlega standa enn
í fullu gildi frá þinni hálfu?
Biskup: Þú getur alveg gengið út fra
því. Þetta snertir ekki bara tímaskeið,
heldur líka œvi einstaklingsins. Mað'
urinn verður kristinn, þegar Bibhan
lýkst upp fyrir honum. Það er undan
tekningalaus regla. Þar með er ekki
sagt, að Biblían fœði neinn á einu
andartaki sem albúinn kristinn mann-
Maður er alla þá œvi, sem maður H '
ir sem kristinn maður, sífellt neman 1
í skóla Biblíunnar, og þar Ijúkast cev
inlega upp nýjar og nýjar hirzlur m
nýjum og oft óvœntum fjársjóðum. _
öll umsköpun, öll endursköpun, 0
nýsköpun innan kirkjunnar á þesS°
einu uppsprettu alla tíð. Og svo ver
ur alltaf.
Spyrjandi: Nú, þá er einnig auðsa3
að Biblíufélagið er sú stofnun eða Þa^
tœki á vegum íslenzkrar kirkju, se
skiptir hvað mestu máli. Mig lan®.g
því að spyrja, áður en skilizt er v
Biblíufélagið, hvort þú hafir einhve
208