Kirkjuritið - 01.09.1974, Side 23

°9 getur skrifað hana furðu rétt. Ég
^ef haft bréfasamband við hann í
mörg ár.
Með einhverju móti hafa Passíu-
sálmarnir leitað sérstaklega á hann,
°9 hann fer að þýða þá. Handritið
°mst síðan í mínar hendur, og ég lét
Pað í hendur á ungverskum mönnum,
Sern ég þekki erlendis og eru vel dóm-
cer'r til þess að fá umsögn þeirra
Urn það. Og þeir hafa lokið upp ein-
um munni um það, að frá skáldskap-
ar siónarmiði og sjónarmiði málsins,
Ungverskunnar, sé þýðingin mjög góð
°9 hofa hvatt mjög til þess, að hún
^mist út. Og þeir hafa skotið saman
ekk''^U ^ styrktar' a^ bað nœ9'
Einst-akir hlutar eða vers úr þessari
ýðingu hafa verið prentuð í blöðum,
Sern landflótta Ungverjar gefa út. í
sk0re9i hafa þeir haft ákveðna dag-
l a a föstunni um nokkur ár, og þá
Ur jafnaði eifthvað verið flutt
lr Hallgrím á ungversku, svo að
Stta er ekki alveg óþekkt erlendis.
a 9 er sérstaklega glaður yfir því
kony ^Uta ve9na' þessi bók getur
, l2t út. Ordass var fyrir nokkrum
skéT -œmdur doktorsgráðu við Há-
a Islands í viðurkenninqar skyni
fyrir þetta verk.
áhöld nd': Ef fil Vil1 kynnu að Vera
sái° UITI' ^vort Passíusálmarnir eða
tim'T)Urinn ',dm dauðans óvissan
in^0 œttu meiri ítök í Islenzku þjóð-
Ur» ^n k'sfur nokkuð verið skrifað
Pann sálm?
hann^'h man e^ nu eftir ^vi' að
þa n. at' sérstaklega verið tekinn
n,9 ti| meðferðar. Hann þykir þó
almennt sá af sálmum Hallgríms, sem
sé í jafnhœð með Passíusálmunum.
Það er sjálfsagt alveg óumdeilanlegt,
að meðal allra hans verka er hann
einna heilsteyptastur og sterkasfur, þó
að Hallgrimur hafi ýmislegt eftir sig
látið fyrir utan Passíusálmana, sem
sannarlega er athyglisvert og rís mjög
hátt meðal Islenzks kveðskapar yfir-
leitt, svo sem andlátssálmarnir og
Hugbót og eftirmœli Steinunnar, svo
að það eitt sé nefnt.
IV.
Hafa viðhorf breytzt í biskupsstarfi?
— Munur prests og biskups —
Predikun er gleði og vjnna
Spyrjandi: Mœtti ég spyrja að lokum,
hvað kynni helzt að hafa breytzt I
viðhorfum þínum við biskupsstarfið?
Þá á ég einkum við viðhorfið til kirkju-
fólks, presta og starfs kirkjunnar.
Biskup: Auðvitað er alltaf sitthvað að
breytast. Það er nokkurn veginn aug-
Ijóst, að verkahringur slíkur, sem bisk-
up ’hefur, opnar augu fyrir mörgu,
sem annars hefði verið meira eða
minna hulið. Maður verður að takast
á við ýmislegt, sem alls ekki var á
dagskrá, kynnist nýjum flötum á
kirkjunni og hennar llfi og starfi, —
og að ýmsu leyti á miklu víðtœkari
hátt, heldur en auðið er I ýmsum öðr-
um störfum. Þar með er ekki sagt, að
þau risti dýpra.
Hvað hefur breytzt? spurðir þú.
Menn eru alltaf að breytast. Maður
breytist með aldri( en I grundvallar-
atriðum, þeim, sem skipta nokkru
verulegu mál, hefur ekkert breytzt.
Kirkjan er I mínum augum sú sama
213