Kirkjuritið - 01.09.1974, Side 35

Um heimsins brigðlyndi
eftir síra Hallgrím Pétursson
Þeir, sem mér vóru vinir fyr,
vel þá gekk einu sinni,
þegjandi sneiða þvers um dyr,
þeim er eg liðinn úr minni;
ef allir sigla sama byr
selskap er von menn finni;
hinn má vel bíða í höfnum kyr,
sem hélt mótviðrið inni.
Gott er að gleðjast góðum með,
gamans og liðs að njóta,
brátt kann þó selskaps bróðernið
burt sem vatnsstraumur fljóta,-
þá heilsan brestur, heill og féð,
hornaugum vinir skjóta,
eigin gagn hvílir efst á beð
en ástin leggst til fóta.
Einmana stend ég uppi því,
engum hef til að segja,
ýmsum hörmungum haldinn í,
hverja stund má eg þreyja.
Á Drottin skal mín nauðsyn ný
nú og jafnan sér fleygja.
Lát mig af öllu fári frí
í friði, minn Jesú, deyja.