Kirkjuritið - 01.09.1974, Qupperneq 57

Urn er hann talinn mildur maður og
Qoðhjartaður, enda hvers manns hug-
i'jfi. Stofnaði hann í Eyjafirði sjóð til
stVrktar föðurlausum börnum og fó-
fl*kum ekkjum og lagði til hans 30
r'kisdali.
, dœmis um manngœzku Jóns
sVslumanns setur Bogi grein (Dessa
neðanmóls í sýslumannaœvum:
"^itt sinn, er hann kom til Magnús-
Ur lœknis, er þó var kominn í kör, lét
onn 10 spesíur undir kodda hans og
a^i eigi orð um. Það hefur Ebenes-
er sýslumaður sagt mér, að þó er
sýslumaður varð var við bógborin
^|ér einhvers, er hann gat eigi róðið
' 9rófði hann sig niður andvarp-
aöi °g grét."
Gísli
Prestur og bróðir hans
sýslumaður ótti nokkur börn í
^lonabandi. Var elztur þeirra Jón
fa=rÞj'n sýsiumaður og sagnaritari,
ur 1769. Hann þótti einn hinna
mestu ,
samt'fi °9 .mei'l<ustu rnanna sinnar
^ 1 Qr ó íslandi, og er honum um
farjg^ iýst svo, sem vœri honum líkt
Vext. °9 föður hans. Mikill var hann
fQg.'' k'öur sýnum og góðmenni sem
f 'r. ans- kallaður hólœrður í guð-
sér -l'|.enC^a trumaður mikill, vel að
Sa 'j. °9trceði, en þó bezt að sér í
ísle Z31 Þ°r ei nna fremstur allra
virku 'n^a' ^ann mun og með mikil-
siða,-5^ r't^latunclum ó íslandi fyrr og
Ur sí Unnastur er hann fyrir Árbcek-
hans110^ munu þœr halda nafni
bvU a meðan íslenzk sagnfrœði
PVklr nokkurs verð.
Hitt vita fœrri, hversu heitur trú-
maður Jón Espólín var. Enn er þó
einn sólmur hans, ortur að erlendri
fyrirmynd að vísu, í yngstu útgófum
íslenzkrar sólmabókar. — ,,Á þig,
Jesú Krist, eg kalla."
Jón Espólín var lœrisveinn sira Jóns
lœrða, sem kenndur var við Möðru-
fell. Siðar sendi hann son sinn Hókon
í skóla til síra Jóns og varð það til
þess að fjölskyldutengsl tókust. Sigríð-
ur, dóttir síra Jóns lœrða, varð kona
Hókonar. Jón Espólin var þó og ein-
lœgur vinur sira Jóns og einhver bezti
stuðningsmaður við smóritaútgófu
hans.
En þó er að víkja að eldri bróðurn-
um, Gísla þeim, sem prestsdóttirin ó
Staðarhrauni ól í föðurhúsum órið
1758. Er þó fyrst fró því að segja, að
föðurmóðir hans. Guðrún Jónsdóttir
ó Búðum, tók hann til sín, og var hann
í skjóli hennar bernsku sína og œsku.
Skólalœrdóm nam hann hjó sira Vig-
fúsi Jónssyni i Miklaholti, en tók loka-
próf hjó Bjarna Skólholtsrektor 6. júlí
1776 með góðum vitnisburði. Árið
1783 er hann skróður í stúdentatölu
við hóskólann í Kaupmannahöfn með
1. einkunn, lýkur heimspekiprófi með
1. einkunn órið 1784 og embœttis-
prófi í guðfrœði með 2. einkunn 15.
júni 1786. Röskum þrem órum síðar,
3. júli 1789, er hann skipaður fastur
aðstoðarprestur i Sogndal við Flekku-
fjörð í Kristjónssandsstifti í Noregi og
er vígður i Kaupmannahöfn. Sezt hann
þó fyrst að ó Hítarey, en um aldamót
fœr hann Raumudals- og Tómta-
prestakall ó Heiðmörku og 8. april
órið 1808 Eystra-Mólands og Stokka-
prestakall í Arendal í brauðaskiptum.
247