Kirkjuritið - 01.09.1974, Qupperneq 62

Rústir dómkirkjunnar i Hamrakaupangi og hiS forna Hóaltari. Hér var Póll Jónsson, Oddaverji vigSu
prestsvigslu.
Hinn ungi Kristur — og Hauge á akri
Dómprófastur lauk upp kirkju sinni
að Hamri, er þangað var komið. Sú
kirkja er ekki forn, en vegleg og ágœt,
þótt minni sé hún en Vangskirkja.
Þar eru sérkennileg málverk á kór-
veggjum, en ekki man ég með vissu,
hver höfundur þeirra er. Þar brýtur
hinn ungi Kristur hlekki dauðans öðr-
um megin, en hinum megin er Hans
Nielsen Hauge með hesta sína og
plóginn á akrinum og syngur við
raust. Er þar komin alkunn saga af
afturhvarfi hans. Segir sagan, að
hann hafi sungið við plóginn sálm,
er hefst á orðunum ,,Jesu, din sote
forening á smake," og verið kominn
í annað versið, þegar hann hreifst svo
í anda, að hann vissi hvorki í þennan
heim né annan. Frá þeirri stundu va1
hann breyttur maður.
Helgi Hálfdánarson hefur þV*
þennan sama sálm á íslenzku. Þar
upphafið þetta: „Hjartkœri Jesú, a
hjarta ég þrái." En annað erindið e
þannig og harla líkt því norska;
Styrk mig í anda, lát ástgjafir þínar'
ástvinur bezti, mér snauðum í te
Helga þér athöfn og hugsanir m1
nar<
kur
halt mér og styð mig, þótt brey5 ,
ég se

252