Kirkjuritið - 01.12.1976, Blaðsíða 79

unnarbæn (Kyrie eleison) (5) eins og
hún hefur verið sungin, ásamt Dýrða-
söng englanna (Gloria) (6), en tilsjón-
armaður (biskup) má fella hann niður,
ef hann vill. Kollekta (Collecta) (7)
eins og verið hefur á sunnudögum.
Pistill (Epistola) (8). Þrepsöngur (Grad-
uale) (9a) með tveimur versum ásamt
með Hallelúja. Sekventía fellur niður,
nema stutt á jólum, þó eru ekki þær
bannaðar, sem vitna um Heilagan
Anda. Ákvörðun er í hendi tilsjónar-
manns. Guðspjall (Evangelium) (10).
Kerti og reykelsi eru ekki bönnuð.
Nikeönsku trúarjátninguna (11) má
syngja eins og áður, en það er endan-
leQa á valdi tilsjónarmanns (Epis-
copus). Predikun á móðurmáli annað
hvort hér eða á undan inngönguversi
messunnar. Brauð og vín er borið
fram undir trúarjátningunni eða eftir
Predikunina, en Lúther finnur ekki nein
rök í ritningunni fyrir því að blanda
vínið vatni. Þá fylgir kveðja, Lyftum
hjörtum (Sursum corda), Þökkum
(Gratias), Prefatía: Sannarlega er það
verðugt og réttvíst, skyldugt og mjög
hjálpsamlegt, að vér alla tíma og á
öllum stöðum þökkum þér, þú heilagi
Drottinn, almáttugi faðir og eilífi Guð,
fyrir Jesúm Krist vorn Drottin (18a).
(Lúther fellir niður allt í Fórnunar-
messunni, sem hljóðar um fórn, þar
með Offertorium (12) til og með Sus-
ciPe og Secreta (17), svo og allan
Canon (Helgunarbænir rómversku
messunar) frá Te igitur (19) til og með
Per quem og doxologia (30), en held-
Ur því einu, sem hann telur hreint og
heilagt). Því næst fylgja innsetningar-
°rö brauðsins og vínsins (24), sungin
01 e® tónlagi drottinlegrar bænar eða
lesin hljótt eða upphátt að vild. Þá
syngur kór Heilagur (Sanctus) (18b)
og undir orðunum, „Blessaður er sá,
sem kemur í nafni Drottins. Hósanna
í upphæðum" (Benedictus), er brauði
og kaleik lyft að venju, vegna óstyrkra,
sem ekki þola svo skjóta breytingu í
siðum, en einkum vegna fræðslu í
predikunum á móðurmáli. Því næst er
beðið Faðir vor (Oratio Dominica) (31)
með undanfarandi orðum, ,,Vér skul-
um biðja. Áminntir af sáluhjálplegum
fyrirmælum og leiddir af guðlegri til-
sögn, dirfumst vér að segja: „(Lúther
fellir niður Embolismus (Libera nos),
(32a) sleppir öllum táknum, sem gerð
eru yfir hostíunni og með hostíunni
yfir kaleiknum. Hostían er ekki brotin
né brot úr henni látið í kaleikinn). Strax
á eftir Faðir vor fylgir Friðarkveöja
(Pax Domini) (32c), sem Lúther túlkar
sem opinbera aflausn synda altaris-
gesta, sem er hinn eini og verðugi
undirbúningur fyrir borð Drottins, ef
hún er höndluð í trú. Þá er kvöldmál-
tíðar neytt fyrst af presti og síðan af
fólkinu (37) og á meðan er sungið
0, þú Guðs lamb (Agnus Dei) (33).
Ef bæn er flutt, þá bæn prestsins
(Domine Ihesu Christi, fili dei viui)
(35) flutt á undan neyzlu sakramentis-
ins, en breytt þannig, að ,,vér“ er sagt
í stað „ég“. Við útdeilinguna eru not-
uð sömu orð og í rómversku mess-
unni: „Líkami / Blóð Drottins vors Jesú
Krists varðveiti sál mína / þína til ei-
lífs lífs. Amen.“ Frjálst er að syngja
Kommuníuvers (Communio (39). í stað
lokabænarinnar um að fórn prestsins
megi verða til friðþægingar (Placeat
tibi) (42) skal koma hér önnur hvor
bænin Quod ore eða Corpus tuum (38).
317