Kirkjuritið - 01.12.1977, Qupperneq 48

staklingum. Sé litið á önnur trúfélög
kemur hins vegar greinilegur munur
í Ijós. í þeim eru 1557 karlar og 1631
kona. Þarna ruglar Ásatrúarsöfnuður-
inn dálítið, þar eð yfirgnæfandi meiri-
hluti meðlima hans eru karlar. Þá er
þess að geta, að utan trúfélaga eru
1311 karlar en 977 konur.
Greinlegt er, að langflestir þeirra,
sem eru í öðrum trúfélögum eru á þétt-
býlissvæðinu í Reykjavík og nágranna-
bæjunum. Á Vesturlandi, Vestfjörðum,
Norðurlandi vestra og Norðurlandi
eystra, Austfjörðum og Suðurlandi eru
langflestir í Þjóðkirkjunni. Hún er þar
alls ráðandi og samkeppni frá öðrum
trúfélögum er lítil sem engin.
Ekkert liggur fyrir um skiptingu fólks
á trúfélög eftir stétt, uppruna eða
menntun. Konur eru hér sem víðar
áhugasamari um trúarleg efni en karl-
ar, bótt sá munur sé ekki mikill hér
á landi, eftir þeim upplýsingum, sem
fyrir liggja. Til að kanna það þyrfti
að rannsaka nánar þátttöku karla og
kvenna i kirkjulegu starfi innan Þjóð-
kirkjunnar. Sú staðreynd að færri kon-
ur en karlar eru í Þjóðkirkjunni stafar
einungis af því, að konur eru færri
á landinu en karlar. Trúfélög eru svo
fámenn, að þótt konur séu þar í meiri-
hluta vegur það ekki á móti heildar-
muninum á fjölda kynjanna. Síðar
verður vikið að kirkjusókn og þá at-
hugað hver hlutur kvenna er þar.
Samanburður við Norðurlönd hefur
ekki verið gerður, en samkvæmt skýrsl-
um frá Svíþjóð 1965 voru 98 af hundr-
aði af íbúum landsins í sænsku kirkj-
unni. Hlutfallið hér er svipað. Með til-
liti til þess að auðvelt er að ganga úr
kirkjunni mætti ætla, að fleiri hafi
gengið úr kirkjunni hér en í Svíþjó®
áður en lögunum þar var breytt 1. ian'
úar 1964. Ekki er unnt að fá nákvæmar
skýrslur um þá sem ganga úr kirkJ'
unni, en nokkur hópur þeirra gengut1
önnur trúfélög. Þeir, sem eru utan tr^'
félaga eru allmargir, eða 1.1 af huncjr'
aði. Fróðlegt væri að athuga þann hóP
nánar, enda er þetta stærra hlutfall e°
t.d. í Svíþjóð, þar sem 1964 voh1
ekki nema 0.64 af hundraði sem gef1^
ið höfðu úr kirkjunni.
Fríkirkjurnar íslensku eru líka ver
ugt rannsóknarefni, skemmtilegt a
komast að því hvernig safnaðarfólk
samsett. 4.8 af hundraði er líka veru
legur hluti landsmanna, og langtu
meiri en trúfélaganna annara en Þeil^
sem beinlínis kenna sig við evang
isk-lútherska kenningu. Sú fækk11^
sem orðið hefur í fríkirkjunum ben
til þess, að erfiðlega gangi að haldj^
horfinu. í Hagskýrslum íslands H
Manntal á íslandi 1960, segir svo
trúfélög (bls. 29), að í manntalinu
hafi í fyrsta sinn verið spurt um
18Ö1
trúar'
allir
brögð. Þá og síðan hafa naer
landsmenn talist til lúterskra sal
og flestir þeirra til Þjóðkirkjunnar-
-------- '. - ------------— að
safnað'
er ekki fyrr en um aldamótin
eP1
er að tala um hundraðstölu þeii'1'3, ‘
eru utan lúterskra safnaða. Fra^ ^
því hafa þeir verið sárafáir, 1, 2. ’^0
og upp í 27 árið 1890. 1901 erU
163 utan lúterskra safnaða, e^a g 3f
þúsundi. 1920 er hlutfallið °r®'^verU'
þúsundi en hækkar upp úr Þv| nCjj.
lega og er árið 1930 14 af ÞeSL)
verður 23 af þúsundi 1940, nser 0fi
marki 1950, eða 26 af þúsundi- ^
lækkar svo 1960 í 23 af þúsund'-
er 1. des. 1973 aftur 26 af þúse
ndk
286