Kirkjuritið - 01.12.1977, Blaðsíða 73

Kirkjuritið - 01.12.1977, Blaðsíða 73
0ssae|.kann a® hjálpa oss til aö gera sarnb °"a ®rein ^rir hæöi hinu nána dómsancl'kkennin9ar Jesú 09 9vðing- inq , 09 hinni nýju stefnu, sem kenn- sól^n 3ns mari<ar, aö hefja þessa rann- aieö Sem úesns atti samstöðu rniki 9yðin9um í samtíð sinni. Hinir fyrir h 6nnarar Syðinga stóðu frammi 'ögmáiT- Vanda’ að siðakeríið. sem ara 0 M°Se inniheldur. varS æ flókn- og n^:9 9at sífei|t af sér nýja túlkun þvj ag r,Viðbætur- Sumir þeirra reyndu Öess m *°ma 111 skila me9inatriSum hvert ° • hvi að hetia 1 öndvegi eitt- í sér öi'i^h^'5 boðorð“. sem faiiS gæti ari vjS| .ln' Jesus var kunnugur þess- spjöni °itni °9 hlynntur henni. Guð- hafi reett^h8'03 fra hví’ að Þe9ar hann haf| óan betta við iögmálskennara, þá a® tvö n Ver'S sammaia Þeim um Það elska QVím hin ”mestu boðorð": að Un9annU- °f °liU hfarta: að eiska ná- ^atfeuS|einS 09 Sfaifan si9- Samkvæmt Öessar tv °9 ^^r^úsi var sameining rifjum j e"ia hoSerða runnin undan V°ru hjartan' °-9 viðmæiendur hans 6r Það 3a sammála. Hjá Lúkasi 6r kal|’agqV'trin9urinn“’ eins °9 hann tve 'mur: sem sló boðorðunum En9in 09 Jesús samÞykkti.s5) írasagnirn ° °r fii að ætia. aS báðar Þ'Megt e|.ar 9eti ekki verið sannar. 6 9órria n’f*aið betta atriði hafi borið Kserieiw 9r en einu sinni. Un9ans: u r I'1 GuSs; kærleikur til ná- s°9n rópn lr Þessari tvíþættu fyrir- Jasú.0qkst mikið af siðakenningu Skýr9reint nS n'r siðakennarar hafa oft 95 marka J?,?3 SV°' En ef ver ei9um að þetta var ? 9uðsPjöllin, þá sést, m°tbara het, 6kki eftir hans höfði- Sú r off komið fram, að ekki sé unnt að gefa mönnum fyrirmæli um að elska, að segja ,,þú skalt elska“ feli í sér mótsögn. Þetta má hrekja með ýmsu móti. En í raun réttri fjallaði Jesús um efni boðorðanna tveggja á annan hátt, sem ekki verður gagn- rýndur á þennan hátt. Svo ótrúlega sem það kann að hljóma, virðist hann lítið hafa talað um skylduna að elska Guð (berum orðum) og tæpast fleira um að elska náungann (berum orðum), nema þar sem hann vitnar í alkunnar kenningar samtímans, sem áheyrend- ur hans þekktu. Hann virðist raunar hafa verið spar á að nota sögnina ,,að elska“ og þau nafnorð, sem henni eru merkingarlega skyld. Þegar hann hagar orðum sínum að eigin vali, segir hann ekki ,,þú skalt elska Guð“. Hann segir þess í stað eitthvað á þessa leið: ,,Guð er faðir þinn. Vert þú það, sem þú ert, þ. e. barnið hans.“ Að lifa eins og barn Guðs þýðir að sjálfsögðu að treysta honum og hlýða. Allt er þetta að finna í Gamla testamentinu og það, sem Jesús segir um það, er aðeins til frek- ari áherslu. En hér er fleira á ferð. Máltækið „eplið fellur sjaldan langt frá eikinni" á við hér og felur í sér mikilvægt atriði, sem er einkennandi fyrir boðskap Jesú. Barn Guðs mun líkjast föður sínum og telja sér skylt að kosta kapps um að laða fram í breytni sinni gagnvart öðrum mönn- um hið sama eSli og einkennir at- höfn Guðs gagnvart börnum sínum; ennfremur að leitast við að fylgja sömu stefnu og sú athöfn. „Breytni eftir Guði“ var ekki óal- geng aðferð til þess að ná siðferði- legu marki; þessa hugmynd var að 311
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.