Kirkjuritið - 01.12.1977, Blaðsíða 38

Kirkjuritið - 01.12.1977, Blaðsíða 38
koma muni aftur. Hann segir, að Gyð- ingartrúi því raunar einnig með nokkr- um hætti, að spámennirnir lifi. „Þeir eru ekki dauðir í vitund okkar. Við erum sífellt að lesa þá og nema af þeim. Eins er því farið um Jesúm, segir hann." Blessaður sé hann — Einhvern tíma sagðir þú frá stúlku, sem hafði verið hjá okkur, en var komin í herinn. Þú spurðir hana, hvort hún læsi enn Nýja testamentið. — Á? Já, hún var úr guðhræddri fjölskyldu, Gyðingur, en hafði unnið hjá okkur við barnagæzlu. Síðan varð hún herskyld, en kom í heimsókn til okkar, þegar hún hafði leyfi. Þá spurði ég hana: ,,Nú, hvernig farnast svo sál- artetrinu þarna í hernum?" Þá brosti hún og svaraði: „Ég skal segja þér, Aili, að ég les í litlu bókinni á hverj- um degi. Og ég er ekki ein um það. Flestir eru með hana hjá sér. Og séum við send í einhvers konar hættuför, þá held ég að allir hafi hana í vasanum. Það er eins og allir hafi trú á henni sér til verndar." — Og hún var sem sagt ekki krist- in? — Hún var ekki kristin, en hún kom á samkomur hjá okkur, á meðan hún starfaði hjá okkur, og fór að trúa. — Og svo að lokum: Er það enn sannfæring þín, að kristnum rnönum beri að reka kristniboð meðal Gyð' inga? — Já, vissulega. — Og hvers vegna? — í fyrsta lagi segir svo skýrum orðum í bréfi Páls postulla til Róm- verja. Ég trúi því, að öll afstaða Gyð' inga til Jesú muni breytast. Hún hefur breytzt mjög mikið og mun halda á' fram að breytast. Jesús sagði leiðtoga ísraels, sem í senn voru trúar- og þjóðarleiðtogar: „Þér mun- uð ekki sjá mig, fyrr en þér segió; Blessaður sé sá ,sem kemur í nafn1 Drottins.“ ísraelsmenn verða fyrst ^ læra að trúa á hann og vænta endur' komu hans. Og síðan munu þeir fa að líta hann. Vegur þeirra er hinn sami og vor allra annarra, trúin. G. Ól. Ól. skráði Því aS, ef þú ert höggvinn af þeim olíuviSi, sem eftir eSli sínu var villiviSur, og ert móti eSli þínu græddur viS ræktaSan olíuviS, hve miklu fremur munu þá þessar náttúrlegu greinar verSa græddar viS sinn eigin olíuviS. Rómv. 11, 24. 276
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.