Kirkjuritið - 01.12.1977, Síða 73

0ssae|.kann a® hjálpa oss til aö gera
sarnb °"a ®rein ^rir hæöi hinu nána
dómsancl'kkennin9ar Jesú 09 9vðing-
inq , 09 hinni nýju stefnu, sem kenn-
sól^n 3ns mari<ar, aö hefja þessa rann-
aieö Sem úesns atti samstöðu
rniki 9yðin9um í samtíð sinni. Hinir
fyrir h 6nnarar Syðinga stóðu frammi
'ögmáiT- Vanda’ að siðakeríið. sem
ara 0 M°Se inniheldur. varS æ flókn-
og n^:9 9at sífei|t af sér nýja túlkun
þvj ag r,Viðbætur- Sumir þeirra reyndu
Öess m *°ma 111 skila me9inatriSum
hvert ° • hvi að hetia 1 öndvegi eitt-
í sér öi'i^h^'5 boðorð“. sem faiiS gæti
ari vjS| .ln' Jesus var kunnugur þess-
spjöni °itni °9 hlynntur henni. Guð-
hafi reett^h8'03 fra hví’ að Þe9ar hann
haf| óan betta við iögmálskennara, þá
a® tvö n Ver'S sammaia Þeim um Það
elska QVím hin ”mestu boðorð": að
Un9annU- °f °liU hfarta: að eiska ná-
^atfeuS|einS 09 Sfaifan si9- Samkvæmt
Öessar tv °9 ^^r^úsi var sameining
rifjum j e"ia hoSerða runnin undan
V°ru hjartan' °-9 viðmæiendur hans
6r Það
3a sammála. Hjá Lúkasi
6r kal|’agqV'trin9urinn“’ eins °9 hann
tve
'mur:
sem sló boðorðunum
En9in 09 Jesús samÞykkti.s5)
írasagnirn ° °r fii að ætia. aS báðar
Þ'Megt e|.ar 9eti ekki verið sannar.
6 9órria n’f*aið betta atriði hafi borið
Kserieiw 9r en einu sinni.
Un9ans: u r I'1 GuSs; kærleikur til ná-
s°9n rópn lr Þessari tvíþættu fyrir-
Jasú.0qkst mikið af siðakenningu
Skýr9reint nS n'r siðakennarar hafa oft
95 marka J?,?3 SV°' En ef ver ei9um
að þetta var ? 9uðsPjöllin, þá sést,
m°tbara het, 6kki eftir hans höfði- Sú
r off komið fram, að ekki
sé unnt að gefa mönnum fyrirmæli
um að elska, að segja ,,þú skalt elska“
feli í sér mótsögn. Þetta má hrekja
með ýmsu móti. En í raun réttri fjallaði
Jesús um efni boðorðanna tveggja á
annan hátt, sem ekki verður gagn-
rýndur á þennan hátt. Svo ótrúlega
sem það kann að hljóma, virðist hann
lítið hafa talað um skylduna að elska
Guð (berum orðum) og tæpast fleira
um að elska náungann (berum orðum),
nema þar sem hann vitnar í alkunnar
kenningar samtímans, sem áheyrend-
ur hans þekktu. Hann virðist raunar
hafa verið spar á að nota sögnina ,,að
elska“ og þau nafnorð, sem henni eru
merkingarlega skyld.
Þegar hann hagar orðum sínum að
eigin vali, segir hann ekki ,,þú skalt
elska Guð“. Hann segir þess í stað
eitthvað á þessa leið: ,,Guð er faðir
þinn. Vert þú það, sem þú ert, þ. e.
barnið hans.“ Að lifa eins og barn
Guðs þýðir að sjálfsögðu að treysta
honum og hlýða. Allt er þetta að finna
í Gamla testamentinu og það, sem
Jesús segir um það, er aðeins til frek-
ari áherslu. En hér er fleira á ferð.
Máltækið „eplið fellur sjaldan langt
frá eikinni" á við hér og felur í sér
mikilvægt atriði, sem er einkennandi
fyrir boðskap Jesú. Barn Guðs mun
líkjast föður sínum og telja sér skylt
að kosta kapps um að laða fram í
breytni sinni gagnvart öðrum mönn-
um hið sama eSli og einkennir at-
höfn Guðs gagnvart börnum sínum;
ennfremur að leitast við að fylgja sömu
stefnu og sú athöfn.
„Breytni eftir Guði“ var ekki óal-
geng aðferð til þess að ná siðferði-
legu marki; þessa hugmynd var að
311