Kirkjuritið - 01.12.1977, Blaðsíða 65

af ^ningar. Þar gætir í senn áhrifanna
jnriausung og daðri aldamótaguðfræð-
aj191" Vis andahyggju og sitthvað ann-
s °9 áhrifa af fjölhyggju samtímans,
9Ó3 V'r^ist helzt 9era ser allt að jatn
verr^ °9 ^kur °ft Upp fyrir SJÖ öndum
r|. Þegar einum hefur verið rýmt
Q »
við a’»er ^6tta ritar’ hefur len9' basla3
k0 9 9era upp hug sinn í prests-
/\ranln9arrielinu. líkt og aðrir prestar.
uPp ^Urinn mun trúlega ekki þykja
he|2ta .mar9a fiska, en hann er þessi
k0st ' *.. raur,inni er einungis tveggja
ur f Vni’ °9 hvorugur er þó auðveld-
oddj nnar er ss stetna a3 Því með
Uppb °9 ,e99 að efla svo fræðslu og
VerQi 9»'n.9 ' setnu3unum, a3 fryggt
Urn aðV nfUr meirihiut' manna sé fær
ast at )ÓSa Presta, en láti ekki stjórn-
áróg,,, annarie9um sjónarmiðum eða
tryggjaS0tiUm- H'nn er að reyna að
astj ).•með lö9um, að einungis traust-
FrumvörnniK kirkiufólks ve|i' Presta.
Sent Pau’ sem Kirkjuþing hefur
in9 er 'n9i’ stefna a3 Þessu. Spurn-
róttsek emun3's. hvort þau séu nógu
Al|jr «
• hendj 9Jarnir m®nn hljóta að sjá
hver haeV-hVert ran9|æti er ' Þv'. °9
varla a ',^v' fólgin, að þeir, sem
sinnar f 3 ! kirkíu nema til skírnar
iata si'g a7in9ar °9 iar3arfarar °9
a3arhaq h iafnað' en9u skipta safn-
Prest 0 ’ hafi sama rétt til að velja
a®arstjóm 6'-a ahrifum sínum á safn-
hslda Uo . e'ns °9 Þeir, sem í raun
Urn °9 ber rn(e.SSUm asamt presti sín-
Starfsins rf 'ta 09 Þun9a safnaðar-
hða réttlcet^ hVaS SSm iíður ran9læt'
^fn'n er J’ 5r ijest hv°rum megin
6r °9 Þekkingin.
En hvernig er unnt að tryggja áhrif
þeirra síðar töldu?
Væri fært að koma á fót eins konar
öldungaráði í hverjum söfnuði, ráði,
sem í væru sjálfkjörnir starfsmenn
safnaðanna, ekki sóknarnefnd, sem
slík, heldur hringjari, meðhjálpari,
kirkjuvörður, organisti, söngfólk og
aðrir slíkir auk oddvita sóknarnefndar,
safnaðarfulltrúa og prests? Það ráð
hefði síðan vald til þess að útnefna
einhvern kjarna hins dyggasta kirkju-
fólks og kveðja sér til liðs, þegar mikið
lægi við, svo sem þegar kalla þyrfti
prest eða aðra starfsmenn?
Prófastur og biskup ættu síðan að
hafa lokaorðið .
Er verið að ala upp kristið fólk?
Áhrif leikmanna og störf leikmanna í
kirkjunni þyrftu sannarlega að eflast.
Engar leiðir munu betur fallnar til
slíks en þær gamalkunnu, — að ala
börn upp í guðsótta og góðum siðum,
kenna þeim trúrækni og kirkjurækni.
Starfsmenn kirkjunnar hafa gefið sig
æ meira að starfi meðal barna og
unglinga hin síðari ár. Komi foreldrar
og aðrir uppalendur til móts við þá,
hljóta ávextirnir að sjást, þegar fram
líða stundir. Þó mætti spyrja sem svo,
hvort ekki skorti nokkuð á, að hugur
fylgi máli í öllu bjástrinu.
Er verið að ala upp kristið fólk —
eða einungis „tilvonandi kristið fólk?“
Tilefni þessarar spurningar er sá
leiði grunur, að oft sé börnum ekki
boðinn neinn „alvöru kristinn dómur“,
heldur eitthvað, sem með aldri og
þroska þeirra á að verða kristinn dóm-
ur, einhver barnaleg eftirlíking, sem
Guð einn veit til hvers muni leiða. Vér
303