Kirkjuritið - 01.12.1977, Qupperneq 68

það einnig — það hefðu þeir aldrei
gert. Vísindamenn gyðinga hafa sýnt
fram á, að mikið af rabbína-kenning-
unni er ákaflega líkt kenningu Jesú,
eins og hún er varðveitt í guðspjöll-
unum. Þetta þarf ekki að koma oss á
óvart. Vér verðum að gera ráð fyrir,
að litið hafi verið á lungann úr sam-
tíma-siðfræði gyðingdómsins sem
sjálfsagðan hlut.
Og þó er kenning Jesú mörkuð
öðru stefnumiði, ólíku rabbínskum
gyðingdómi; hún lítur á lífið frá öðru
sjónarhorni. Þetta kemur kannski best
í Ijós, ef vér hverfum aftur að dæmi-
sögunum. Svo sem fyrr er sagt, eru
þær sérstæðasta heimildin um kenn-
ingu Jesú. Við rannsókn kemur í Ijós,
að margar þeirra hafa inni að halda
sameiginlegt stef, sem vér gætum lýst
sem komu örlagastundar, sem renn-
ur upp sem hápunktur framvindu og
hefur í för með sér tímamót, svo að
úrslitaráðs, athafnar er þörf. Bóndi
fylgist þolinmóður með vexti uppsker-
unnar: „Fyrst stráið, þá axið, þá fullt
hveitikorn í axinu.“') í bili er ekkert,
sem hann getur gert í málinu; náttúr-
an sjálf hefur völdin. ,,En er ávöxtur-
inn er þroskaður, sendir hann þegar
út kornsigðina, því að uppskeran er
komin.“ Láti hann þessa stund líða
hjá, án þess að hafast að, þá er upp-
skeran honum töpuð. Gimsteinasala
er boðin dýrindis perla — á tækifæris-
verði — og nú verður hann að grípa
gæsina meðan hún gefst, því að ann-
ars hreppir annar hnossið; hann verður
ur að slá til, jafnvel þótt hann þurfi að
kosta til þess öllum eignum sínum5)
Sakborningur er á leið til réttarhalda,
og nú ríður á fyrir hann að sættast
strax við mótstöðumanninn.'1) RáðS'
maður, sem sagt hefur verið upp starfn
verður í skyndi að upphugsa leið f'1
þess að komast hjá því að lenda a
vonarvöl.7) Ein myndin af annarri bend-
ir til hins sama: Upp er runnin örlaða'
stund, og nú þarf að ákveða sig í ^’1'
En hvaða tímamót eru þetta, serTI
Jesús er að tala um? Guðspjöllin taka
af öll tvímæli um það. Þessi tímamet
eru stundin, sem Jesús og áheyrendar
hans lifðu, þegar orðin voru töluð. E'nS
og uppskeran er lokaþáttur akuryrki11
tímans, þannig er þessi stund háma
vaxtar, sem átt hefur sér stað um ald'r'
„Hefjið upp augu yðar og lítið á at<l
keru-
safn"
ana, þeir eru þegar hvítir tii upps
Hver, sem upp sker, fær laun og
ar ávexti.“8) Þetta er stundin,
tími ísraels, með öllum sínum °aP'
fylltu fyrirheitum, er fullnaður. »
eru þau augu, sem sjá það, sem P
sjáið. Því að ég segi yður, að mar^
spámenn og konungar hafa v'tía^1Íj
það, sem þér sjáið, og sáu það e ^
og heyra það, sem þér heyrið
heyrðu það ekki.“o) Jafnvel enn
skf'
ari eru ummælin, sem Lúkas
3keýtaS
hefur
varðveitt, næstum í símsivw - ^
„Lögmálið og spámennirnir na®Uh0ð'
til Jóhannesar; síðan er fagnaðai'P ^
skapurinn um guðsríki prédikaður-^
Með starfi Jóhannesar skírara, ^
nýlega hafði verið tekinn af l'f'
var
na
skeið til enda runnið; nýr tími v~m
hafinn. Þennan nýja tíma eink ^
„fagnaðarboðskapurinn" um »9
ríkið“. eS|<iJ
Hið síðarnefnda merkir á ^e^efí]í)<
„veldi Guðs“, þ. e. sjálfur Guð
á fót konunglegu ríki sínu. Jesus urn
ur til Galíleu og lýsir yf'r P
306