Jörð - 01.12.1944, Page 50

Jörð - 01.12.1944, Page 50
kveðið: Nei, það er ekki hugsanlegt. Guðmundur Daní- elsson hefur áður gert allstóru og erfiðu viðfangsefni mjög góð skil í sögunni Á bökkum Boláfljóts, sem enn- þá verður að telja hans eina afrek, úr því að lokabindi hins umfangsmesta skáldrits hans hefur dregið verkið niður sem heild, í stað þess að lyfta því. Þá er það og auðsýnt, að flaustri og kæruleysi er um að kenna jafnvið- vaningslega galla á máli og stíl eins og þá, sem lesand- inn rekur sig á i síðustu bók Guðmundar, því að um það geta ekki orðið skiptar skoðanir, að hann hefur vfirleitt mikið vald yfir íslenzku máli og á sér þróttmikinn, glæsi- legan og mjög persónulegan stíl. Loks er það greinilegt, eins og ég hef þegar tekið fram, að Guðmundur hefur sjálfur furidið, að hann gerði ekki verkefninu skil í sam- ræmi við þau loforð, sem hann hafði gefið i fyrri bind- unum. En i stað þess að vikja sér á ný að verkefninu og þreyta við það fang, unz sigur væri unninn, smeygir hann sér fram hjá þvi og smýgur hak við afglapann Regin- vald .... En hefur hann þá andlega og líkamlega heilsu til þess, Guðnnmdur Daníelsson, að þrevta fang við jafn- tröllaukið viðfangsefni og hann hafði þarna eflt og magn- að árum saman? .Ta, þar fannstu nú púðrið, þú mildi og umburðarlyndi lesandi! Við, sem þekkjum Guðmund Dani- elsson, vitum það mjög vel, að honum hefur verið gefin heiðingjaheilsa til sálar og likama, verið gefin hún af þeim sama gjafara og hefur gefið honum rikt imyndun- arafl, andlegan þrótt, skarjia greind og þann sérkenni- lega persónuleik, sem mótar stíl hans. Guðmundur Dani- elsson verður því ekki einu sinni afsakaður með þvi, að hann skorti andlega eða líkamlega heilsu. Hann getur, flestum öðrum fremur, lagt á sig vökur og yfirleitt hverjar þær vilja- og' þrekraunir, sem nauðsynlegar kunna að vera til þess að gera stóru og erfiðu viðfangsefni hin fyllstu skil. Þess skal að lokum getið, að ef Landið handan lands- ins hefði verið sjálfstæð saga — og svo laust er samband- ið milli hennar og hinna fyrri binda, að ekki hefði þurft 248 jðRf>
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164

x

Jörð

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Jörð
https://timarit.is/publication/467

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.