Syrpa - 01.04.1917, Qupperneq 34

32
SYRPA, 1, HEFTI 1917
veggurinn alveg lóðréttur og ó-
vinnandi.
Þegar horft er til lands af
skipi, sem siglir fyrir framan
höfðann, er Athos-fjalliS meS öll-
um sínum einkennilegu og fárán-
legu byggingum, er þekja hlíSina,
líklega einhver sú fegursta sjón,
sem gefur aS líta nokkurstaSar í
heiminum. FjalliS stendur fremst
á nesi, sem gengur út í Grikk-
landshaf ; það er sævi girt á þrjá
vegu.
MeSan klaustrin voru í hönd-
um Tyrkja, vernduSu þeir hina
helgu muni og dýrgripi alla úr
gulli og gimsteinum ; en þaS sem
var dýrmætara en gull og gim-
steinar í augum munkanna, hin
ómetanlegu handrit þeirra, fór
fórgörSum; þau notuSu tyrk-
nesku hermennirnir í forhlöð í
byssur sínar.
HelgisiSirnir á Athos-f jalli eru
afar-strangir, Um föstuna verSa
munkarnir aS vera viS bænahald
og messur sextán klukkustundir
á dag ; og fastan hjá þeim er
þriSji hluti úr árinu. Hina tvo
þriSju hluta ársins er tímanum
skift þannig aS átta stundir á dag
eru ætlaSar til bænahalds, átta
til líkamlegrar vinnu og átta til
hvíldar.
Munkafélaginu öllu er skift
niSur í vel aSgreinda flokka. í
fyrsta flokknum er hver munkur
sjálfum sér ráSandi, í öSrum lifa
allir í sameiningu. SíSari flokk-
urinn af þessum tveimur hefir á-
bóta yfir sér, og er ábótinn kos-
inn æfilangt til starfa síns. En í
fyrri flokknum er enginn yfir öSr-
um, heldur er stjórn flokksins í
höndum allra, þar sem allir eru
jafn réttháir.
Auk þessara tveggja flokka eru
þrír aSrir minni, og eru munk-
arnir í þeim einbúar. Vestri hliS
fjallsins.sem er hrjóstrug og ber í
samanburSi viS þá eystri, er bú-
staSur einsetumunkanna. Þar
standa kofar þeirra í grýttum
brekkunum, og er engu líkara en
þeir hangi í lausu lofti. Það er
heimsundur hvernig kofar þessir
hafa veriS bygSir utan í snar-
bröttum hnúkum, og aS þeir skuli
þola hvassviSrin, sem dynja á
f jallinu.
Munkarnir lifa í stöSugri hættu,
sem er ávalt á næstu grösum viS
þá. í þeim hluta landsins er
ræningjaflokkur öflugur og vel
útbúinn undir stjórn leiðtoga,
sem allir hlýSa tafarlaust, annars
er þeim dauSinn vís. Enn sem
komiS er hefir rússakeisari ekki
sent þeim hjálp, og óvíst að hún
komi nokkrun tíma. Þess vegna
hafa aðrir sendimenn veriS send-
ir til Aþenuborgar, og í þetta
skifti hafa þeir tekið meS sér
nokkra hina dýrmætustu af hin-
um helgu munum, sem eiga aS
leggjast til geymslu í stálskáp
rússneska sendiherrans þar.
Hinir svartklæddu öldungar
flytja gripina og hafa með sér til
verndar tíu úr varnarliSinu. Þeir