Syrpa - 01.04.1917, Qupperneq 80

78
SYRPA, 1. HEFTl 1917
Gamanvísur eftir K.N.
Þegar skáldið St. G. Stephánsson var hér í
borginni síðastl. vor á leið til íslands, var hon.
um haldið samsæti á Fort Garry hóteli. Þar
var meðal annarra skáldið K. N. Julíus, sem
komið hafði hingað til að kveðja vin sinn, Steph.
án. í gamanyrðum nokkrum er K. N. kastaði
þar fram skýrði hann hótelið Vatnajökul. Lík.
inguna skildu viðstuddir: voru minnin drukkin
í vatni og hóteliðer klætt innan gráhvítum
marmara. Daginn eftir sendi K. N. St. G. St.
þessi kveðjuorð :
Á rniöjun Vatnajökli es; mætti þér í
pfer,
eg man þaö fram aö hinstu æfi-
stundu.
Og innan skams á Fróni, er hann
mót sólu hlær.
þá heilsaöu lionum frá mér aftur—
mundu.
Vfsurnar tvær, scm hér fara á eftir, sagði
K.N. tilorðnar út af hinni miklu vinnukonu-
eklu, sem nú lægi f landi. í gamla daga hcfði
bðndinn getað farið í næsta kauptún og komið
til baka með vagnhlass af vinnukonum, svo
mikið hefði þá verið til, en nú væri þær eigi
fáanlegarþó lífið lægi við. Vceru nú allar komn-
ar á kvenskdlana, verzlunarskúlana, háskólana
o. s. frv. Svo engan þyrfti að undra þá sorg
ríkti þar, sem ein vinnukona færi á burt. Við
eitt slfkt tílfelli á sfnu heimili hefði sér kom-
ið þessi stef í hug ;
Hún er farin, hana skal ei lasta,
á hana skal ei þungum steini kasta.
Hræröur skal eg hörpubraga stilla
og heldur tala vel um hana enn illa.
Hún er farin, hennar má eg sakna,
hugljúf var hún, dauft er nú aÖ
vakna,
meira enginn gerir enn hann getur
—geri aðrar vinnukonur betur.
StœrS hnattarins.
Yfirboró jarðarinnar er 53 miljónir
ferhyrningsmilur. Getum við gert okk-
ur ljósa grein fyrir hvað það þýðir? Tök-
um t. d. eina ferhyrningsmílu í nágrenn-
inu, gætum að hvaða hús standa á lienni
og margföldum hana svo 53 miljónum
sinnum. Á öllu yfirborði jarðarinnar
búa hér um bil ein biljón, 751 miljón og
700 þúsund manns.
Frœg kona.
Marja Anna Thomson varð nafn-
kend í sögunni fyrir þaö aö vera
síöasta konan, sem seld var viö op-
inbert uppboö á Englandi. Upp-
boðssalan fór fram aö Carlisle 7.
apríl 1832. Var hún eiginkona
Joseps Thomson, sem var bóndi þar
í nágrenninu. Höföu þau verið gift
í þrjú ár þegar maÖur hennar ákvaö
aö láta hana fara viö uppboö.
Þessi gamla hefö, seni eigi
hafði viö lög aö styöjast, var siður
til sveita á Fnglandi um margar
aldir. Uppboössalan byrjaði á há-
degi. Róndinn setti konuna í eikar-
stól stóran meö snæri vafið um háls
hennar. Síöan lýsti hann göllum
konunnar í heyrandi hljóöi og voru
ófagrir : “sér heföi hún verið kvelj-
andi högfrormur og reglulegur heim-
ilis djöfull nótt sem nýtan dag. ”
Hann færöi henni til gildis aö hún
læsi ástasögur og færist vel aö
mjólka kýr og búa til smjör. Þeir
voru fáir sem buöu og salan gekk
tregt, aö síöustu var hún slegin
manni sem Henry Mears hét fvrir
20 shillings og einn forláta hund.
Konan fór á brott róleg meö hinum
nýja eiganda og bjuggu þau saman
um allmörg ár og fór vel á meö
þeim.
StríSshestar.
Fram að 1. jan. 1917 höfðti 611,000 Hest-
ar verið fluttir frá Bandaríkjununi til ó-
friðarstöðvanna. Þessir hestar með reið-
og ak-týgjum, kostuðu 200 miljónir doll-
ara. Þúsund dýralæknar eru í her stríðs-
þjóðanna til að líta ettir hestunum. Með-
alaldur liests, cftir að þeir koma á vfgvöll-
inn, er sagðnr að eins fimm dagar; samt
eru þúsundir af hestum, sem fluttir vorti
yfir um þegar stríðið byrjaði, enn á lífi
og notaðir daglega.