Syrpa - 01.01.1922, Síða 35

SYRPA
33
seig til viðar, og stafaði geislum frá henni langt á loft upp,
Bróðir Jean hélt um hægri hönd hans síðustu augnablikin,
sem hann lifðí, en eg hélt á róðukrossi fyrir framan hann.
Hann fékk hægt andlát — horfandi á hinn helga kross til
hins síðásta.
Hann var jarðaður í grafreit klaustursins. Leiðið hans
er nr. 173, í D-röð, hægra megin við Miðstíg, þegar gengið
er inn í garðinn um suður-hliðið. par er lítil granit-hella;
og á henni stendur þetta: “HALFDAN A. BERG (farmað-
ur) — fæddur á íslandi 17. marz, 1811 — dáinn 14. apríl,
1870.”
Föt hans og það annað, sem hann hafði komið með í
klaustrið — og þar á meðal skrifbókin hans — var sent til
yfirvaldanna. En eg náði bréfinu, sem hann (hafði síðast
skrifað og aldrei lokið við. Eg náði því, án þess að aðrir
vissu, og hefi geymt það ávalt síðan eins og helgan dóm. Eg
hefi alt af búist við því, að einhver kæmi frá íslandi til að
spyrja mig um það. En nú eru full þrettán ár liðin síðan,
að þessi merkilegi maður andaðist, og hefir enginn komið
til að spyrja mig um hann. Af því dreg eg það, að bréf það,
er hann skrifaði hér í klaustrinu þann 5. dag aprílmánaðar,
árið 1870, og sendi með Godson, hafi aldrei til skila komist.
Eg ætla svo að enda þessa^ frásögn með því, að geta
þess, að eg hefi einsett mér að halda áfram að geyma bréf
það, sem herra Berg bað mig fyrir. Ef enginn kemur til
að spyrja mig um það, þá verður það í mínum vörzlum þang-
að til eg dey, sem sjálfsagt verður innan skamms. En eftir
dauða minn geta þeir, sem finna það, ásamt þessum línum,
gjört við það, sem þeir álíta heppilegast. — Sjálfur veit eg
ekki, hvað í bréfinu er; en eg býst við, að það sé eitthvað um
fjársjóðinn á Rauðárbakkanum í Fort Garry. Eg þykist
vita, að eitthvað sé á mig minst í bréfinu, því að eg sé að nafn
mitt er þar, og eins þykist eg sjá, að bréfið sé stílað til systur
hans. Gg eg tek eftir því, að ekkert nafn (eða stafir) eru
undir bréfi þessu, og er það skiljanlegt, þar sem herra Berg
entust ekki kraftar til, að ljúka við það. — Og síðast, en
ekki sízt, verð eg að biðja þá, sem lesa þessar línur, að virða
mér til vorkunnar, þó eg haldi áfra.m að geyma bréfið.
— Hvað annað get eg gjört, en að geyma það?
19. dag Aprílmánaðar, 1883.
— Bernard.
IV-
O’Brian og Godson.
pegar herra Island hafði lesið þetta fyrir okkur frænku
mína, stakk hann skrifbókinni í brjóstvasa sinn með allra